Περιβάλλον : Παρουσιάστηκε το «Κοινωνικό Περιβάλλον - 2014: Κύκλος Νερού» Πρωτοβουλία του ΣΥ.ΔΕ.ΣΥΣ για τον Ασωπό

Το πρόγραμμα «Κοινωνικό Περιβάλλον - 2014: Κύκλος Νερού» παρουσίασε χθες το Σύστημα Εναλλακτικής Διαχείρισης Συσσωρευτών (ΣΥΔΕΣΥΣ).

Πρόκειται για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης, εκπαίδευσης αλλά και παρέμβασης για την προστασία του περιβάλλοντος.

Περιλαμβάνει:

-την κατασκευή και εγκατάσταση μιας καινοτόμου μονάδας απορρύπανσης νερού, στον Ασωπό, από μη βιοδιασπώμενους τοξικούς παράγοντες, σε συνεργασία με το Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης,

-έναν κύκλο εκπαιδευτικών προγραμμάτων βασισμένο στη βιοποικιλότητα, σε συνεργασία με το Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας και τίτλο «Νεαροί Υδροβιολόγοι»,

-μια σειρά επιμορφωτικών / περιβαλλοντικών δράσεων στο Νομό Σερρών,

-έναν κύκλο εκπαιδευτικών εργαστηρίων ρομποτικής για την προστασία των υδάτινων πόρων, σε συνεργασία με το Παιδικό Μουσείο Θεσσαλονίκης και την Robotixlab με τίτλο «H2O: ώρα μηδέν».

Ο Πρόεδρος του ΣΥΔΕΣΥΣ, Λουκάς Χριστοδούλου, κατά την παρουσίαση του προγράμματος τόνισε ότι κεντρικός κορμός των δράσεων είναι το Νερό, ως πηγή ζωής, με δεδομένο ότι αυτό συνδέεται άρρηκτα με τη λειτουργία του Συστήματος για την ανακύκλωση μπαταριών, καθώς η ανεξέλεγκτη απόρριψή τους στο περιβάλλον μολύνει τον υδροφόρο ορίζοντα.

Όπως ανέφερε ο κ. Χριστοδούλου «επενδύουμε στον χώρο της παιδείας, της έρευνας και της καινοτομίας, συμβάλλουμε στη δημιουργία ενεργών πολιτών αλλά και στην έμπρακτη προσπάθεια για την προστασία του περιβάλλοντος».

Το ΣΥΔΕΣΥΣ συλλέγει τις χρησιμοποιημένες μπαταρίες οχημάτων και βιομηχανίας, με περισσότερα από 6.500 σημεία συλλογής αποβλήτων συσσωρευτών σε όλη την Ελλάδα, και τις προωθεί για ανακύκλωση, με βάση τα υψηλότερα τεχνολογικά και περιβαλλοντικά δεδομένα.

Στο Σύστημα συμμετέχει η πλειονότητα των επιχειρήσεων εισαγωγής, κατασκευής και εμπορίας συσσωρευτών, μεγάλοι παραγωγοί χρησιμοποιημένων συσσωρευτών, η πλειονότητα των εταιρειών ανακύκλωσης και χιλιάδες συνεργεία επισκευής και συντήρησης οχημάτων.

Ωστόσο, ο ρόλος του Συστήματος είναι και ενημερωτικός για τη σημασία που έχει η ανακύκλωση των μπαταριών, ως προς την προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, γι’ αυτό και αναπτύσσει ένα ετήσιο πρόγραμμα κοινωνικής υπευθυνότητας.

Όπως είπε χαρακτηριστικά ο κ. Χριστοδούλου πρόκειται για την «επιστροφή ενός κοινωνικού μερίσματος, καθώς η προστασία του περιβάλλοντος δεν είναι πολυτέλεια ή μόδα, αλλά συνειδητή επιλογή βιώσιμης ανάπτυξης για τις επιχειρήσεις του ΣΥΔΕΣΥΣ».

Από την πλευρά του ο Ευάγγελος Γεωργίου, Δήμαρχος Τανάγρας, περιοχή που θα τοποθετηθεί η μονάδα απορρύπανσης, ευχαρίστησε τους διοργανωτές για την πρωτοβουλία τους και τόνισε τη σημασία του  προγράμματος του ΣΥΔΕΔΥΣ σε μια περιοχή η οποία έχει σημαντικά περιβαλλοντικά ζητήματα, μόλυνση με στερεά και υγρά απόβλητα (Ασωπός ποταμός).
Υπογράμμισε τη σημασία αξιοποίησης νέων τεχνολογιών για την απορρύπανση, καθώς ακόμα και πρόσφατα σε έρευνες βρέθηκαν υψηλά επίπεδα εξασθενούς χρωμίου (ύψους 3.500 – 4.000 μικρογραμμαρίων), ενώ χαιρέτισε την επιλογή του ΣΥΔΕΣΥΣ για την εφαρμογή -για πρώτη φορά- αυτής της καινοτόμου τεχνολογίας.

Επεξηγώντας το επιστημονικό εγχείρημα ο καθηγητής Αναστάσιος Καράμπελας τόνισε ότι πρόκειται για μια πρωτότυπη – υβριδική μονάδα που αξιοποιεί προηγμένες οξειδωτικές μεθόδους. Εξουδετερώνει ρύπους όπως συνθετικά χημικά, φυτοφάρμακα κ.λπ. και προοπτικά θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ακόμα και για την αντιμετώπιση και του εξασθενούς χρωμίου.

Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά «δημιουργούμε την τεχνολογία και για πρώτη φορά την εφαρμόζουμε εκτός του εργαστηρίου σε πραγματική κλίμακα», ενώ ευχαρίστησε το ΣΥΔΕΣΥΣ γι’ αυτή την πρωτοβουλία και επεσήμανε την παρέμβαση του στην καρδιά του προβλήματος.

Εκ μέρους του Παιδικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, η Πρόεδρος, Ρένα Μάνθου, σχολίασε ότι «η δράση του ΣΥΔΕΔΥΣ αποδεικνύει ένα ειλικρινές ενδιαφέρον για την εκπαίδευση και το περιβάλλον». Ευχαρίστησε για την έμπρακτη υποστήριξη στην προσπάθεια ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των παιδιών για την προστασία του περιβάλλοντος που διασφαλίζει ένα καλύτερο αύριο για τον πλανήτη.

Ανέφερε, τέλος, ότι «η θερμή ανταπόκριση των παιδιών στο πρόγραμμα δείχνει ότι τέτοιες πρωτοβουλίες είναι περισσότερο από αξιέπαινες είναι αναγκαίες».

Η Εύη Βαρδαλά – Θεοδώρου, υπεύθυνη του προγράμματος στο Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας, που γιορτάζει φέτος και τα 50 χρόνια λειτουργίας του, παρουσίασε τη δράση «Νεαροί υδροβιολόγοι» και ευχαρίστησε το ΣΥΔΕΣΥΣ για την ουσιαστική βοήθεια στην επίτευξη των σκοπών του Μουσείου, όπως είναι η διάχυση της γνώσης για το περιβάλλον στις επόμενες γενιές.

Είπε χαρακτηριστικά ότι «στόχος είναι να προκαλέσουμε το ενδιαφέρον του κοινού να πλησιάσει τη φύση, να αναζητήσει τη βιοποικιλότητα με έναν πάντα ευχάριστο,  αλλά και δημιουργικό τρόπο. Οι δράσεις μας πηγάζουν από τις ερωτήσεις των ίδιων των παιδιών και με αυτό το σκεπτικό  διοργανώσαμε το συγκεκριμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα για να καλύψουμε τις ανάγκες τους».

Με αφορμή αυτό το πρόγραμμα, το Μουσείο Γουλανδρή ανοίγει για πρώτη φορά τις πόρτες των ερευνητικών εργαστηρίων του στους μαθητές, εξοικειώνοντάς τους με τις επιστήμες που σχετίζονται με το νερό και μέσα από την κατανόηση ευαισθητοποιεί για τη σημασία της προστασίας του.

read more "Περιβάλλον : Παρουσιάστηκε το «Κοινωνικό Περιβάλλον - 2014: Κύκλος Νερού» Πρωτοβουλία του ΣΥ.ΔΕ.ΣΥΣ για τον Ασωπό" Διαβάστε περισσότερα...

Πολιτική : Γρηγόρης Bαλλιανάτος «Ήμουν συνοδός ανδρών για 500 ευρώ τη βραδιά»

Χωρίς αναστολές και προκαταλήψεις, ο υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας μιλά για την άγρια νεότητά του, τότε  που δοκίμαζε σχεδόν οτιδήποτε απαγορευμένο κυκλοφορούσε σε εμπειρίες και ουσίες

Εκτός από τη γνώση, θέλει να γευτεί την ίδια τη ζωή, ποθεί να ξεφύγει από τον επαρχιωτισμό του μικροαστού Ελληνα και τις προκαταλήψεις του, να δοκιμάσει τις άγριες, «απαγορευμένες» ηδονές. Αν και σπουδάζει με υποτροφία, χρειάζεται επιπλέον χρήματα. Αυτή η ανάγκη όμως λειτουργεί κυρίως ως πρόφαση για να γίνει συνοδός κυρίων. Οπως, μάλιστα, εξομολογείται χωρίς περιστροφές ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος, «αυτό ήταν κάτι που δεν το έκανα μόνο για τα χρήματα, αλλά και από καύλα. Υπάρχουν άνθρωποι που τους αρέσει το σώμα τους, τους αρέσει το σεξ και καμιά φορά θέλουν να βγάζουν λεφτά. Αυτό για εμένα δεν ήταν μια ανάγκη, αλλά ένα ενδιαφέρον πείραμα, αντίθετο στις αστικές αρχές μου, αυτές που ήθελα να ξεπεράσω. Τις ξεπέρασα, μου άρεσε, το συνέχισα». Και, τονίζοντας τη διέγερση που προκαλούσε στον ίδιο η φροντίδα που χάριζε σε άγνωστους κυρίους, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος λέει με ένα ανεξιχνίαστο χαμόγελο, αλλά χωρίς ίχνος συστολής, για την επί πληρωμή προσφορά των υπηρεσιών του στον πελάτη: «Χώσ’ τα κιόλας, να μη χώνει μόνο ο άλλος». 

Την εποχή στην οποία αναφέρεται ο νυν υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων ήταν ένας εμφανίσιμος νέος περίπου 25 ετών. Πηγαίνοντας στο Λονδίνο αναζήτησε την τύχη του στη νύχτα και βρέθηκε να εργάζεται ως σερβιτόρος στο «Embassy Club» της Bond Street, ένα εστιατόριο-κλαμπ, αγαπημένο σημείο συνάθροισης της τοπικής ομοφυλοφιλικής κοινότητας, αλλά και της λονδρέζικης ελίτ γενικώς. Η παρουσία του Βαλλιανάτου δεν είχε διαφύγει την προσοχή των τακτικών πελατών, οι οποίοι γρήγορα έμαθαν το «μυστικό» του: ο γοητευτικός Ελληνας με το καλογυμνασμένο κορμί -σμιλεμένο από την ενασχόλησή του με την ενόργανη και την κολύμβηση- και το τατουάζ με τα τριαντάφυλλα στον δεξιό του ώμο που συμβολίζουν πάθος και δύναμη δεν ήταν απλώς σερβιτόρος ή μπάρμαν. Μετά τη λήξη του ωραρίου του και το σερβίρισμα των κοκτέιλ, είναι πρόθυμος να προσφέρει «πιο προσωπικές» υπηρεσίες, ανάλογα με το πορτοφόλι του εκάστοτε ενδιαφερόμενου. Τη μύησή του στον κρυφό κόσμο του escort service είχε αναλάβει κάποιος φίλος, ο οποίος είχε προηγηθεί στη διερεύνηση των δυνατοτήτων που υποσχόταν η συγκεκριμένη δραστηριότητα.

Οπως διηγείται στο «ΘΕΜΑ» ο ίδιος, «στην αρχή έρχεσαι σε επαφή με κάτι σαν πρακτορείο μοντέλων, τα “μοντέλα” του οποίου όμως κάνουν κι άλλα πράγματα εκτός από το να ποζάρουν. Μπαίνεις λοιπόν σε έναν κατάλογο και παρουσιάζονται διάφοροι πελάτες, μόνιμοι κάτοικοι ή περαστικοί από την πόλη. Είχαμε και ταξίδια ή διακοπές στην Ιμπιζα, στο Ντουμπάι, στα Αραβικά Εμιράτα ή σε άλλες πόλεις της Ευρώπης εκτός Λονδίνου. Ηταν μια κανονική υπηρεσία escort service».



Το «μενού» και η «ταρίφα» 

Οι πελάτες του «πρακτορείου» στο οποίο εργαζόταν επί τρία χρόνια ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος, όπως υποστηρίζει ο ίδιος, ήταν επιχειρηματίες, καλοστεκούμενοι και ευκατάστατοι κύριοι, ακόμη και επώνυμοι, τα ονόματα των οποίων όμως δεν πρόκειται να αποκαλύψει ποτέ. «Η εχεμύθεια είναι μία», τονίζει με έμφαση και περιγράφει πως, μέσα σε κλίμα απόλυτης εχεμύθειας, η εκλεκτή πελατεία επέλεγε τα «μοντέλα» από τα book με τις σέξι, ημίγυμνες φωτογραφίες τους. Παρά το γεγονός ότι ο Βαλλιανάτος δεν είχε ασχοληθεί επαγγελματικά με το μόντελινγκ ή οτιδήποτε παρεμφερές ώστε να ανεβάσει το κασέ του, είχε καταφέρει να είναι ένας από τους καλύτερα αμειβόμενους συνοδούς κυρίων. 

Οσο για το τι είδους επιθυμίες καλούνταν να ικανοποιήσει, εξηγεί: «Κάποιοι δεν με άγγιζαν, ήθελαν απλώς έναν άνθρωπο δίπλα τους για να πάνε στο θέατρο, σε ένα εστιατόριο κ.λπ. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να σε επιδείξουν στους φίλους τους, όπως υπάρχουν και εκείνοι που θέλουν να σε πηδήξουν ή να τους πηδήξεις. Τα “πακέτα” escort service κόστιζαν, σε σημερινά λεφτά, 100 ευρώ για το θέατρο, 200 ευρώ για δύο ώρες στο ρεστοράν και 500 ευρώ για όλο το βράδυ, συμπεριλαμβανομένου του σεξ. Υπάρχουν άνθρωποι που παίρνουν πολύ περισσότερα επειδή κάνουν καριέρα, ασχολούνται με το μόντελινγκ, κάνουν εξώφυλλα κ.λπ. - ο καθένας ό,τι έχει το επιδεικνύει. Αν έχεις να δείξεις φωτογραφήσεις, μόδα κ.ο.κ., τότε ανεβαίνει το κασέ. Εμείς που είμαστε κοινοί συνοδοί, που δεν είχαμε άλλου είδους εμφανίσεις και φωτογραφήσεις, κινούμασταν στη συνηθισμένη κατηγορία τιμής». 



Η δεύτερη ταυτότητα του φοιτητή Βαλλιανάτου αποκαλύφθηκε όταν κάποιο περιοδικό φιλοξένησε φωτογραφία του, στην οποία εικονιζόταν με τη «στολή εργασίας» στο «Embassy Club», δηλαδή με λευκό κολλητό φανελάκι και κόκκινο σορτσάκι, να σερβίρει τους πελάτες του. Εξαιτίας αυτού του δημοσιεύματος, λίγο έλειψε να χάσει την υποτροφία του στο πανεπιστήμιο. «Με κάλεσε ο πρύτανης στο γραφείο του έχοντας ανοιχτό το περιοδικό μπροστά του. Κατάλαβα ότι εκεί παιζόταν η υποτροφία μου. Του είπα ότι έκανα μια κοινωνιολογική έρευνα ως φοιτητής. Η απάντησή του ήταν “το θράσος σας είναι τόσο μεγάλο ώστε σας ευχαριστώ. Γεια σας”». 

Ζώντας με τον ιό

Η αποκάλυψη του Γρηγόρη Βαλλιανάτου πριν από λίγες ημέρες ότι είναι οροθετικός, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε σάλο. Μιλώντας στο «ΘΕΜΑ», ο ίδιος δηλώνει πως δεν γνωρίζει πότε και ποιος του μετέδωσε τον επάρατο ιό. «Δεν γνωρίζω πώς κόλλησα, ούτε με ενδιαφέρει. Δεν θεωρώ ότι, όποιος και εάν ήταν, έκανε κάτι κακό, διότι εκείνη την εποχή σίγουρα δεν ήξερε ότι είναι φορέας. Μέχρι το ’85 δεν υπήρχε θέμα προφυλακτικών. Αν ήταν δέκα χρόνια αργότερα ή τώρα, θα μπορούσα να τον κατηγορήσω ως ανεύθυνο. Οι ρυθμοί με τους οποίους κάναμε σεξ εκείνη την εποχή με διαφορετικούς συντρόφους ήταν τρία, τέσσερα άτομα την εβδομάδα. Είναι σαφές ότι το κόλλησα από κάποιον φίλο σε κάποιο μπαρ». Γιατί όμως αποκάλυψε το πρόβλημα της υγείας του έπειτα από 30 χρόνια; 



Κάποιοι υποστήριξαν ότι επρόκειτο για επικοινωνιακή κίνηση - εξάλλου ο ίδιος είναι ένας επιτυχημένος επικοινωνιολόγος. Σε αυτή τη μομφή, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος απαντά πως είχε «εσωτερική πληροφόρηση» από αντίπαλο πολιτικό στρατόπεδο -το οποίο δεν κατονομάζει- ότι θα χρησιμοποιούσε προεκλογικά το AIDS εναντίον του, οπότε ο ίδιος θέλησε να προλάβει τις εξελίξεις. «Ηξερα ότι κάποιοι θα το πουν και μετά θα με κατηγορούσαν ότι το κρύβω. Καταστροφή. Είναι όμως κάτι που είχα πει και πριν από 12 χρόνια στην τηλεόραση και το ψιλο-λέω όποτε βγαίνω στην TV, ότι δηλαδή πρέπει να προσέχει κανείς το AIDS». 

Δεν είναι όμως μόνο ο θανάσιμα επικίνδυνος ιός για τον οποίον μιλά χωρίς ενδοιασμούς και υπεκφυγές. Με την ίδια κυνική και ψύχραιμη ευθύτητα παραδέχεται τη σχέση του με τα drags. «Τα ναρκωτικά τα ξέρω, τα έχω πάρει όλα - αλλά χωρίς σύριγγες. Δεν συνιστώ σε κανέναν να πάρει ναρκωτικά, αλλά εγώ τα έχω πάρει. Αρκετές φορές, όχι όμως στο σημείο να εθιστώ. Τώρα κάνω κάνα “μπάφο” στη χάση και στη φέξη, μια-δυο “μυτιές” τον χρόνο, αλλά μέχρις εκεί».


Τι θα κάνει αν εκλεγεί

Για την οικονομική κρίση: «Με ενδιαφέρει ο έλεγχος της ανθρωπιστικής κρίσης. Θεωρώ αδιανόητο να πεθαίνουν σήμερα άνθρωποι από πείνα, από έλλειψη ηλεκτρικού, νερού, φαρμάκων, δεν το ανέχομαι ως άνθρωπος και ως δήμαρχος. Στη συνέχεια θα δούμε τα υπόλοιπα που έχουν να κάνουν με την καθαριότητα, την τάξη, τα πάρκα, τις άδειες κ.λπ., αλλά αυτό το θέμα προέχει. Θα καλέσω τα διαμερίσματα και μαζί με τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, τις μη κυβερνητικές και τους εθελοντές που ήδη έχουν δραστηριοποιηθεί, θα δούμε πώς από αύριο δεν θα πεθαίνουν άνθρωποι από αυτές τις αιτίες. Ολες αυτές οι οικογένειες, τα παιδιά, πρέπει να βρεθούν, να καταγραφούν και μετά να δούμε τι θα κάνουμε».



Για τους μετανάστες: «Σε συνεργασία με τις κοινότητές τους και τις οργανώσεις που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα μπορούμε να τους καταγράψουμε, να ξέρουμε πού μένουν, να τους διευκολύνουμε να μένουν κάπου. Για ένα διάστημα θα χρειαστεί να εξεταστούν τα αιτήματά τους και θα πρέπει είτε να μείνουν, είτε να φύγουν. Υπάρχουν νόμιμοι τρόποι να φύγουν οι μετανάστες, δεν χρειάζεται να τους χτυπά κάποιος ή να τους κάνει τη ζωή δύσκολη. Οπως υπάρχουν και νόμιμοι τρόποι για να μείνουν. Δεν είμαι υπέρ του χάους και όποιος ήρθε έμεινε, αυτές είναι μαλακίες των αντιπάλων μας. Δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μπει στην Ελλάδα όχι από τις πύλες της εισόδου, αλλά η Συνθήκη της Γενεύης δεν προβλέπει για έναν πρόσφυγα το πώς θα μπει σε μια χώρα. Με εμένα δήμαρχο οι μετανάστες θα προωθηθούν, θα μείνουν ή θα επιστρέψουν. Δεν θα στοιβάζονται».

Για τις υπηρεσίες του δήμου: «Με μεθόδους που χρησιμοποιούνται σε άλλες χώρες θέλω οι δημότες να αξιολογήσουν τις υπηρεσίες που έχουν προκειμένου να τις αλλάξουμε ή να τις καταργήσουμε. Μπορούν να κάνουν και οι ιδιώτες με εξωτερικές εταιρείες τις δουλειές που κάνει ο δήμος, -και καλύτερα ενδεχομένως. Θέλω να ξέρουν αυτοί που θα με ψηφίσουν ότι εγώ θα ήθελα, με τα ίδια λεφτά, να παρέχονται καλύτερες υπηρεσίες για περισσότερο κόσμο. Αν αυτό γίνει με ιδιώτες, έχει καλώς. Βελτίωση, βέβαια, σημαίνει και απολύσεις».
Εκτός από τη γνώση, θέλει να γευτεί την ίδια τη ζωή, ποθεί να ξεφύγει από τον επαρχιωτισμό του μικροαστού Ελληνα και τις προκαταλήψεις του, να δοκιμάσει τις άγριες, «απαγορευμένες» ηδονές. Αν και σπουδάζει με υποτροφία, χρειάζεται επιπλέον χρήματα. Αυτή η ανάγκη όμως λειτουργεί κυρίως ως πρόφαση για να γίνει συνοδός κυρίων. Οπως, μάλιστα, εξομολογείται χωρίς περιστροφές ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος, «αυτό ήταν κάτι που δεν το έκανα μόνο για τα χρήματα, αλλά και από καύλα. Υπάρχουν άνθρωποι που τους αρέσει το σώμα τους, τους αρέσει το σεξ και καμιά φορά θέλουν να βγάζουν λεφτά. Αυτό για εμένα δεν ήταν μια ανάγκη, αλλά ένα ενδιαφέρον πείραμα, αντίθετο στις αστικές αρχές μου, αυτές που ήθελα να ξεπεράσω. Τις ξεπέρασα, μου άρεσε, το συνέχισα». Και, τονίζοντας τη διέγερση που προκαλούσε στον ίδιο η φροντίδα που χάριζε σε άγνωστους κυρίους, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος λέει με ένα ανεξιχνίαστο χαμόγελο, αλλά χωρίς ίχνος συστολής, για την επί πληρωμή προσφορά των υπηρεσιών του στον πελάτη: «Χώσ’ τα κιόλας, να μη χώνει μόνο ο άλλος». 
Την εποχή στην οποία αναφέρεται ο νυν υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων ήταν ένας εμφανίσιμος νέος περίπου 25 ετών. Πηγαίνοντας στο Λονδίνο αναζήτησε την τύχη του στη νύχτα και βρέθηκε να εργάζεται ως σερβιτόρος στο «Embassy Club» της Bond Street, ένα εστιατόριο-κλαμπ, αγαπημένο σημείο συνάθροισης της τοπικής ομοφυλοφιλικής κοινότητας, αλλά και της λονδρέζικης ελίτ γενικώς. Η παρουσία του Βαλλιανάτου δεν είχε διαφύγει την προσοχή των τακτικών πελατών, οι οποίοι γρήγορα έμαθαν το «μυστικό» του: ο γοητευτικός Ελληνας με το καλογυμνασμένο κορμί -σμιλεμένο από την ενασχόλησή του με την ενόργανη και την κολύμβηση- και το τατουάζ με τα τριαντάφυλλα στον δεξιό του ώμο που συμβολίζουν πάθος και δύναμη δεν ήταν απλώς σερβιτόρος ή μπάρμαν. Μετά τη λήξη του ωραρίου του και το σερβίρισμα των κοκτέιλ, είναι πρόθυμος να προσφέρει «πιο προσωπικές» υπηρεσίες, ανάλογα με το πορτοφόλι του εκάστοτε ενδιαφερόμενου. Τη μύησή του στον κρυφό κόσμο του escort service είχε αναλάβει κάποιος φίλος, ο οποίος είχε προηγηθεί στη διερεύνηση των δυνατοτήτων που υποσχόταν η συγκεκριμένη δραστηριότητα.

Οπως διηγείται στο «ΘΕΜΑ» ο ίδιος, «στην αρχή έρχεσαι σε επαφή με κάτι σαν πρακτορείο μοντέλων, τα “μοντέλα” του οποίου όμως κάνουν κι άλλα πράγματα εκτός από το να ποζάρουν. Μπαίνεις λοιπόν σε έναν κατάλογο και παρουσιάζονται διάφοροι πελάτες, μόνιμοι κάτοικοι ή περαστικοί από την πόλη. Είχαμε και ταξίδια ή διακοπές στην Ιμπιζα, στο Ντουμπάι, στα Αραβικά Εμιράτα ή σε άλλες πόλεις της Ευρώπης εκτός Λονδίνου. Ηταν μια κανονική υπηρεσία escort service».



Το «μενού» και η «ταρίφα» 

Οι πελάτες του «πρακτορείου» στο οποίο εργαζόταν επί τρία χρόνια ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος, όπως υποστηρίζει ο ίδιος, ήταν επιχειρηματίες, καλοστεκούμενοι και ευκατάστατοι κύριοι, ακόμη και επώνυμοι, τα ονόματα των οποίων όμως δεν πρόκειται να αποκαλύψει ποτέ. «Η εχεμύθεια είναι μία», τονίζει με έμφαση και περιγράφει πως, μέσα σε κλίμα απόλυτης εχεμύθειας, η εκλεκτή πελατεία επέλεγε τα «μοντέλα» από τα book με τις σέξι, ημίγυμνες φωτογραφίες τους. Παρά το γεγονός ότι ο Βαλλιανάτος δεν είχε ασχοληθεί επαγγελματικά με το μόντελινγκ ή οτιδήποτε παρεμφερές ώστε να ανεβάσει το κασέ του, είχε καταφέρει να είναι ένας από τους καλύτερα αμειβόμενους συνοδούς κυρίων. 

Οσο για το τι είδους επιθυμίες καλούνταν να ικανοποιήσει, εξηγεί: «Κάποιοι δεν με άγγιζαν, ήθελαν απλώς έναν άνθρωπο δίπλα τους για να πάνε στο θέατρο, σε ένα εστιατόριο κ.λπ. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να σε επιδείξουν στους φίλους τους, όπως υπάρχουν και εκείνοι που θέλουν να σε πηδήξουν ή να τους πηδήξεις. Τα “πακέτα” escort service κόστιζαν, σε σημερινά λεφτά, 100 ευρώ για το θέατρο, 200 ευρώ για δύο ώρες στο ρεστοράν και 500 ευρώ για όλο το βράδυ, συμπεριλαμβανομένου του σεξ. Υπάρχουν άνθρωποι που παίρνουν πολύ περισσότερα επειδή κάνουν καριέρα, ασχολούνται με το μόντελινγκ, κάνουν εξώφυλλα κ.λπ. - ο καθένας ό,τι έχει το επιδεικνύει. Αν έχεις να δείξεις φωτογραφήσεις, μόδα κ.ο.κ., τότε ανεβαίνει το κασέ. Εμείς που είμαστε κοινοί συνοδοί, που δεν είχαμε άλλου είδους εμφανίσεις και φωτογραφήσεις, κινούμασταν στη συνηθισμένη κατηγορία τιμής». 



Η δεύτερη ταυτότητα του φοιτητή Βαλλιανάτου αποκαλύφθηκε όταν κάποιο περιοδικό φιλοξένησε φωτογραφία του, στην οποία εικονιζόταν με τη «στολή εργασίας» στο «Embassy Club», δηλαδή με λευκό κολλητό φανελάκι και κόκκινο σορτσάκι, να σερβίρει τους πελάτες του. Εξαιτίας αυτού του δημοσιεύματος, λίγο έλειψε να χάσει την υποτροφία του στο πανεπιστήμιο. «Με κάλεσε ο πρύτανης στο γραφείο του έχοντας ανοιχτό το περιοδικό μπροστά του. Κατάλαβα ότι εκεί παιζόταν η υποτροφία μου. Του είπα ότι έκανα μια κοινωνιολογική έρευνα ως φοιτητής. Η απάντησή του ήταν “το θράσος σας είναι τόσο μεγάλο ώστε σας ευχαριστώ. Γεια σας”». 

Ζώντας με τον ιό

Η αποκάλυψη του Γρηγόρη Βαλλιανάτου πριν από λίγες ημέρες ότι είναι οροθετικός, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε σάλο. Μιλώντας στο «ΘΕΜΑ», ο ίδιος δηλώνει πως δεν γνωρίζει πότε και ποιος του μετέδωσε τον επάρατο ιό. «Δεν γνωρίζω πώς κόλλησα, ούτε με ενδιαφέρει. Δεν θεωρώ ότι, όποιος και εάν ήταν, έκανε κάτι κακό, διότι εκείνη την εποχή σίγουρα δεν ήξερε ότι είναι φορέας. Μέχρι το ’85 δεν υπήρχε θέμα προφυλακτικών. Αν ήταν δέκα χρόνια αργότερα ή τώρα, θα μπορούσα να τον κατηγορήσω ως ανεύθυνο. Οι ρυθμοί με τους οποίους κάναμε σεξ εκείνη την εποχή με διαφορετικούς συντρόφους ήταν τρία, τέσσερα άτομα την εβδομάδα. Είναι σαφές ότι το κόλλησα από κάποιον φίλο σε κάποιο μπαρ». Γιατί όμως αποκάλυψε το πρόβλημα της υγείας του έπειτα από 30 χρόνια; 



Κάποιοι υποστήριξαν ότι επρόκειτο για επικοινωνιακή κίνηση - εξάλλου ο ίδιος είναι ένας επιτυχημένος επικοινωνιολόγος. Σε αυτή τη μομφή, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος απαντά πως είχε «εσωτερική πληροφόρηση» από αντίπαλο πολιτικό στρατόπεδο -το οποίο δεν κατονομάζει- ότι θα χρησιμοποιούσε προεκλογικά το AIDS εναντίον του, οπότε ο ίδιος θέλησε να προλάβει τις εξελίξεις. «Ηξερα ότι κάποιοι θα το πουν και μετά θα με κατηγορούσαν ότι το κρύβω. Καταστροφή. Είναι όμως κάτι που είχα πει και πριν από 12 χρόνια στην τηλεόραση και το ψιλο-λέω όποτε βγαίνω στην TV, ότι δηλαδή πρέπει να προσέχει κανείς το AIDS». 

Δεν είναι όμως μόνο ο θανάσιμα επικίνδυνος ιός για τον οποίον μιλά χωρίς ενδοιασμούς και υπεκφυγές. Με την ίδια κυνική και ψύχραιμη ευθύτητα παραδέχεται τη σχέση του με τα drags. «Τα ναρκωτικά τα ξέρω, τα έχω πάρει όλα - αλλά χωρίς σύριγγες. Δεν συνιστώ σε κανέναν να πάρει ναρκωτικά, αλλά εγώ τα έχω πάρει. Αρκετές φορές, όχι όμως στο σημείο να εθιστώ. Τώρα κάνω κάνα “μπάφο” στη χάση και στη φέξη, μια-δυο “μυτιές” τον χρόνο, αλλά μέχρις εκεί».


Τι θα κάνει αν εκλεγεί

Για την οικονομική κρίση: «Με ενδιαφέρει ο έλεγχος της ανθρωπιστικής κρίσης. Θεωρώ αδιανόητο να πεθαίνουν σήμερα άνθρωποι από πείνα, από έλλειψη ηλεκτρικού, νερού, φαρμάκων, δεν το ανέχομαι ως άνθρωπος και ως δήμαρχος. Στη συνέχεια θα δούμε τα υπόλοιπα που έχουν να κάνουν με την καθαριότητα, την τάξη, τα πάρκα, τις άδειες κ.λπ., αλλά αυτό το θέμα προέχει. Θα καλέσω τα διαμερίσματα και μαζί με τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, τις μη κυβερνητικές και τους εθελοντές που ήδη έχουν δραστηριοποιηθεί, θα δούμε πώς από αύριο δεν θα πεθαίνουν άνθρωποι από αυτές τις αιτίες. Ολες αυτές οι οικογένειες, τα παιδιά, πρέπει να βρεθούν, να καταγραφούν και μετά να δούμε τι θα κάνουμε».



Για τους μετανάστες: «Σε συνεργασία με τις κοινότητές τους και τις οργανώσεις που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα μπορούμε να τους καταγράψουμε, να ξέρουμε πού μένουν, να τους διευκολύνουμε να μένουν κάπου. Για ένα διάστημα θα χρειαστεί να εξεταστούν τα αιτήματά τους και θα πρέπει είτε να μείνουν, είτε να φύγουν. Υπάρχουν νόμιμοι τρόποι να φύγουν οι μετανάστες, δεν χρειάζεται να τους χτυπά κάποιος ή να τους κάνει τη ζωή δύσκολη. Οπως υπάρχουν και νόμιμοι τρόποι για να μείνουν. Δεν είμαι υπέρ του χάους και όποιος ήρθε έμεινε, αυτές είναι μαλακίες των αντιπάλων μας. Δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μπει στην Ελλάδα όχι από τις πύλες της εισόδου, αλλά η Συνθήκη της Γενεύης δεν προβλέπει για έναν πρόσφυγα το πώς θα μπει σε μια χώρα. Με εμένα δήμαρχο οι μετανάστες θα προωθηθούν, θα μείνουν ή θα επιστρέψουν. Δεν θα στοιβάζονται».

Για τις υπηρεσίες του δήμου: «Με μεθόδους που χρησιμοποιούνται σε άλλες χώρες θέλω οι δημότες να αξιολογήσουν τις υπηρεσίες που έχουν προκειμένου να τις αλλάξουμε ή να τις καταργήσουμε. Μπορούν να κάνουν και οι ιδιώτες με εξωτερικές εταιρείες τις δουλειές που κάνει ο δήμος, -και καλύτερα ενδεχομένως. Θέλω να ξέρουν αυτοί που θα με ψηφίσουν ότι εγώ θα ήθελα, με τα ίδια λεφτά, να παρέχονται καλύτερες υπηρεσίες για περισσότερο κόσμο. Αν αυτό γίνει με ιδιώτες, έχει καλώς. Βελτίωση, βέβαια, σημαίνει και απολύσεις».
Την εποχή στην οποία αναφέρεται ο νυν υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων ήταν ένας εμφανίσιμος νέος περίπου 25 ετών. Πηγαίνοντας στο Λονδίνο αναζήτησε την τύχη του στη νύχτα και βρέθηκε να εργάζεται ως σερβιτόρος στο «Embassy Club» της Bond Street, ένα εστιατόριο-κλαμπ, αγαπημένο σημείο συνάθροισης της τοπικής ομοφυλοφιλικής κοινότητας, αλλά και της λονδρέζικης ελίτ γενικώς. Η παρουσία του Βαλλιανάτου δεν είχε διαφύγει την προσοχή των τακτικών πελατών, οι οποίοι γρήγορα έμαθαν το «μυστικό» του: ο γοητευτικός Ελληνας με το καλογυμνασμένο κορμί -σμιλεμένο από την ενασχόλησή του με την ενόργανη και την κολύμβηση- και το τατουάζ με τα τριαντάφυλλα στον δεξιό του ώμο που συμβολίζουν πάθος και δύναμη δεν ήταν απλώς σερβιτόρος ή μπάρμαν. Μετά τη λήξη του ωραρίου του και το σερβίρισμα των κοκτέιλ, είναι πρόθυμος να προσφέρει «πιο προσωπικές» υπηρεσίες, ανάλογα με το πορτοφόλι του εκάστοτε ενδιαφερόμενου. Τη μύησή του στον κρυφό κόσμο του escort service είχε αναλάβει κάποιος φίλος, ο οποίος είχε προηγηθεί στη διερεύνηση των δυνατοτήτων που υποσχόταν η συγκεκριμένη δραστηριότητα.
Οπως διηγείται στο «ΘΕΜΑ» ο ίδιος, «στην αρχή έρχεσαι σε επαφή με κάτι σαν πρακτορείο μοντέλων, τα “μοντέλα” του οποίου όμως κάνουν κι άλλα πράγματα εκτός από το να ποζάρουν. Μπαίνεις λοιπόν σε έναν κατάλογο και παρουσιάζονται διάφοροι πελάτες, μόνιμοι κάτοικοι ή περαστικοί από την πόλη. Είχαμε και ταξίδια ή διακοπές στην Ιμπιζα, στο Ντουμπάι, στα Αραβικά Εμιράτα ή σε άλλες πόλεις της Ευρώπης εκτός Λονδίνου. Ηταν μια κανονική υπηρεσία escort service».



Το «μενού» και η «ταρίφα» 

Οι πελάτες του «πρακτορείου» στο οποίο εργαζόταν επί τρία χρόνια ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος, όπως υποστηρίζει ο ίδιος, ήταν επιχειρηματίες, καλοστεκούμενοι και ευκατάστατοι κύριοι, ακόμη και επώνυμοι, τα ονόματα των οποίων όμως δεν πρόκειται να αποκαλύψει ποτέ. «Η εχεμύθεια είναι μία», τονίζει με έμφαση και περιγράφει πως, μέσα σε κλίμα απόλυτης εχεμύθειας, η εκλεκτή πελατεία επέλεγε τα «μοντέλα» από τα book με τις σέξι, ημίγυμνες φωτογραφίες τους. Παρά το γεγονός ότι ο Βαλλιανάτος δεν είχε ασχοληθεί επαγγελματικά με το μόντελινγκ ή οτιδήποτε παρεμφερές ώστε να ανεβάσει το κασέ του, είχε καταφέρει να είναι ένας από τους καλύτερα αμειβόμενους συνοδούς κυρίων. 

Οσο για το τι είδους επιθυμίες καλούνταν να ικανοποιήσει, εξηγεί: «Κάποιοι δεν με άγγιζαν, ήθελαν απλώς έναν άνθρωπο δίπλα τους για να πάνε στο θέατρο, σε ένα εστιατόριο κ.λπ. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να σε επιδείξουν στους φίλους τους, όπως υπάρχουν και εκείνοι που θέλουν να σε πηδήξουν ή να τους πηδήξεις. Τα “πακέτα” escort service κόστιζαν, σε σημερινά λεφτά, 100 ευρώ για το θέατρο, 200 ευρώ για δύο ώρες στο ρεστοράν και 500 ευρώ για όλο το βράδυ, συμπεριλαμβανομένου του σεξ. Υπάρχουν άνθρωποι που παίρνουν πολύ περισσότερα επειδή κάνουν καριέρα, ασχολούνται με το μόντελινγκ, κάνουν εξώφυλλα κ.λπ. - ο καθένας ό,τι έχει το επιδεικνύει. Αν έχεις να δείξεις φωτογραφήσεις, μόδα κ.ο.κ., τότε ανεβαίνει το κασέ. Εμείς που είμαστε κοινοί συνοδοί, που δεν είχαμε άλλου είδους εμφανίσεις και φωτογραφήσεις, κινούμασταν στη συνηθισμένη κατηγορία τιμής». 



Η δεύτερη ταυτότητα του φοιτητή Βαλλιανάτου αποκαλύφθηκε όταν κάποιο περιοδικό φιλοξένησε φωτογραφία του, στην οποία εικονιζόταν με τη «στολή εργασίας» στο «Embassy Club», δηλαδή με λευκό κολλητό φανελάκι και κόκκινο σορτσάκι, να σερβίρει τους πελάτες του. Εξαιτίας αυτού του δημοσιεύματος, λίγο έλειψε να χάσει την υποτροφία του στο πανεπιστήμιο. «Με κάλεσε ο πρύτανης στο γραφείο του έχοντας ανοιχτό το περιοδικό μπροστά του. Κατάλαβα ότι εκεί παιζόταν η υποτροφία μου. Του είπα ότι έκανα μια κοινωνιολογική έρευνα ως φοιτητής. Η απάντησή του ήταν “το θράσος σας είναι τόσο μεγάλο ώστε σας ευχαριστώ. Γεια σας”». 

Ζώντας με τον ιό

Η αποκάλυψη του Γρηγόρη Βαλλιανάτου πριν από λίγες ημέρες ότι είναι οροθετικός, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε σάλο. Μιλώντας στο «ΘΕΜΑ», ο ίδιος δηλώνει πως δεν γνωρίζει πότε και ποιος του μετέδωσε τον επάρατο ιό. «Δεν γνωρίζω πώς κόλλησα, ούτε με ενδιαφέρει. Δεν θεωρώ ότι, όποιος και εάν ήταν, έκανε κάτι κακό, διότι εκείνη την εποχή σίγουρα δεν ήξερε ότι είναι φορέας. Μέχρι το ’85 δεν υπήρχε θέμα προφυλακτικών. Αν ήταν δέκα χρόνια αργότερα ή τώρα, θα μπορούσα να τον κατηγορήσω ως ανεύθυνο. Οι ρυθμοί με τους οποίους κάναμε σεξ εκείνη την εποχή με διαφορετικούς συντρόφους ήταν τρία, τέσσερα άτομα την εβδομάδα. Είναι σαφές ότι το κόλλησα από κάποιον φίλο σε κάποιο μπαρ». Γιατί όμως αποκάλυψε το πρόβλημα της υγείας του έπειτα από 30 χρόνια; 



Κάποιοι υποστήριξαν ότι επρόκειτο για επικοινωνιακή κίνηση - εξάλλου ο ίδιος είναι ένας επιτυχημένος επικοινωνιολόγος. Σε αυτή τη μομφή, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος απαντά πως είχε «εσωτερική πληροφόρηση» από αντίπαλο πολιτικό στρατόπεδο -το οποίο δεν κατονομάζει- ότι θα χρησιμοποιούσε προεκλογικά το AIDS εναντίον του, οπότε ο ίδιος θέλησε να προλάβει τις εξελίξεις. «Ηξερα ότι κάποιοι θα το πουν και μετά θα με κατηγορούσαν ότι το κρύβω. Καταστροφή. Είναι όμως κάτι που είχα πει και πριν από 12 χρόνια στην τηλεόραση και το ψιλο-λέω όποτε βγαίνω στην TV, ότι δηλαδή πρέπει να προσέχει κανείς το AIDS». 

Δεν είναι όμως μόνο ο θανάσιμα επικίνδυνος ιός για τον οποίον μιλά χωρίς ενδοιασμούς και υπεκφυγές. Με την ίδια κυνική και ψύχραιμη ευθύτητα παραδέχεται τη σχέση του με τα drags. «Τα ναρκωτικά τα ξέρω, τα έχω πάρει όλα - αλλά χωρίς σύριγγες. Δεν συνιστώ σε κανέναν να πάρει ναρκωτικά, αλλά εγώ τα έχω πάρει. Αρκετές φορές, όχι όμως στο σημείο να εθιστώ. Τώρα κάνω κάνα “μπάφο” στη χάση και στη φέξη, μια-δυο “μυτιές” τον χρόνο, αλλά μέχρις εκεί».


Τι θα κάνει αν εκλεγεί

Για την οικονομική κρίση: «Με ενδιαφέρει ο έλεγχος της ανθρωπιστικής κρίσης. Θεωρώ αδιανόητο να πεθαίνουν σήμερα άνθρωποι από πείνα, από έλλειψη ηλεκτρικού, νερού, φαρμάκων, δεν το ανέχομαι ως άνθρωπος και ως δήμαρχος. Στη συνέχεια θα δούμε τα υπόλοιπα που έχουν να κάνουν με την καθαριότητα, την τάξη, τα πάρκα, τις άδειες κ.λπ., αλλά αυτό το θέμα προέχει. Θα καλέσω τα διαμερίσματα και μαζί με τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, τις μη κυβερνητικές και τους εθελοντές που ήδη έχουν δραστηριοποιηθεί, θα δούμε πώς από αύριο δεν θα πεθαίνουν άνθρωποι από αυτές τις αιτίες. Ολες αυτές οι οικογένειες, τα παιδιά, πρέπει να βρεθούν, να καταγραφούν και μετά να δούμε τι θα κάνουμε».



Για τους μετανάστες: «Σε συνεργασία με τις κοινότητές τους και τις οργανώσεις που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα μπορούμε να τους καταγράψουμε, να ξέρουμε πού μένουν, να τους διευκολύνουμε να μένουν κάπου. Για ένα διάστημα θα χρειαστεί να εξεταστούν τα αιτήματά τους και θα πρέπει είτε να μείνουν, είτε να φύγουν. Υπάρχουν νόμιμοι τρόποι να φύγουν οι μετανάστες, δεν χρειάζεται να τους χτυπά κάποιος ή να τους κάνει τη ζωή δύσκολη. Οπως υπάρχουν και νόμιμοι τρόποι για να μείνουν. Δεν είμαι υπέρ του χάους και όποιος ήρθε έμεινε, αυτές είναι μαλακίες των αντιπάλων μας. Δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μπει στην Ελλάδα όχι από τις πύλες της εισόδου, αλλά η Συνθήκη της Γενεύης δεν προβλέπει για έναν πρόσφυγα το πώς θα μπει σε μια χώρα. Με εμένα δήμαρχο οι μετανάστες θα προωθηθούν, θα μείνουν ή θα επιστρέψουν. Δεν θα στοιβάζονται».

Για τις υπηρεσίες του δήμου: «Με μεθόδους που χρησιμοποιούνται σε άλλες χώρες θέλω οι δημότες να αξιολογήσουν τις υπηρεσίες που έχουν προκειμένου να τις αλλάξουμε ή να τις καταργήσουμε. Μπορούν να κάνουν και οι ιδιώτες με εξωτερικές εταιρείες τις δουλειές που κάνει ο δήμος, -και καλύτερα ενδεχομένως. Θέλω να ξέρουν αυτοί που θα με ψηφίσουν ότι εγώ θα ήθελα, με τα ίδια λεφτά, να παρέχονται καλύτερες υπηρεσίες για περισσότερο κόσμο. Αν αυτό γίνει με ιδιώτες, έχει καλώς. Βελτίωση, βέβαια, σημαίνει και απολύσεις».
Οπως διηγείται στο «ΘΕΜΑ» ο ίδιος, «στην αρχή έρχεσαι σε επαφή με κάτι σαν πρακτορείο μοντέλων, τα “μοντέλα” του οποίου όμως κάνουν κι άλλα πράγματα εκτός από το να ποζάρουν. Μπαίνεις λοιπόν σε έναν κατάλογο και παρουσιάζονται διάφοροι πελάτες, μόνιμοι κάτοικοι ή περαστικοί από την πόλη. Είχαμε και ταξίδια ή διακοπές στην Ιμπιζα, στο Ντουμπάι, στα Αραβικά Εμιράτα ή σε άλλες πόλεις της Ευρώπης εκτός Λονδίνου. Ηταν μια κανονική υπηρεσία escort service».


Το «μενού» και η «ταρίφα» 

Οι πελάτες του «πρακτορείου» στο οποίο εργαζόταν επί τρία χρόνια ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος, όπως υποστηρίζει ο ίδιος, ήταν επιχειρηματίες, καλοστεκούμενοι και ευκατάστατοι κύριοι, ακόμη και επώνυμοι, τα ονόματα των οποίων όμως δεν πρόκειται να αποκαλύψει ποτέ. «Η εχεμύθεια είναι μία», τονίζει με έμφαση και περιγράφει πως, μέσα σε κλίμα απόλυτης εχεμύθειας, η εκλεκτή πελατεία επέλεγε τα «μοντέλα» από τα book με τις σέξι, ημίγυμνες φωτογραφίες τους. Παρά το γεγονός ότι ο Βαλλιανάτος δεν είχε ασχοληθεί επαγγελματικά με το μόντελινγκ ή οτιδήποτε παρεμφερές ώστε να ανεβάσει το κασέ του, είχε καταφέρει να είναι ένας από τους καλύτερα αμειβόμενους συνοδούς κυρίων. 

Οσο για το τι είδους επιθυμίες καλούνταν να ικανοποιήσει, εξηγεί: «Κάποιοι δεν με άγγιζαν, ήθελαν απλώς έναν άνθρωπο δίπλα τους για να πάνε στο θέατρο, σε ένα εστιατόριο κ.λπ. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να σε επιδείξουν στους φίλους τους, όπως υπάρχουν και εκείνοι που θέλουν να σε πηδήξουν ή να τους πηδήξεις. Τα “πακέτα” escort service κόστιζαν, σε σημερινά λεφτά, 100 ευρώ για το θέατρο, 200 ευρώ για δύο ώρες στο ρεστοράν και 500 ευρώ για όλο το βράδυ, συμπεριλαμβανομένου του σεξ. Υπάρχουν άνθρωποι που παίρνουν πολύ περισσότερα επειδή κάνουν καριέρα, ασχολούνται με το μόντελινγκ, κάνουν εξώφυλλα κ.λπ. - ο καθένας ό,τι έχει το επιδεικνύει. Αν έχεις να δείξεις φωτογραφήσεις, μόδα κ.ο.κ., τότε ανεβαίνει το κασέ. Εμείς που είμαστε κοινοί συνοδοί, που δεν είχαμε άλλου είδους εμφανίσεις και φωτογραφήσεις, κινούμασταν στη συνηθισμένη κατηγορία τιμής». 



Η δεύτερη ταυτότητα του φοιτητή Βαλλιανάτου αποκαλύφθηκε όταν κάποιο περιοδικό φιλοξένησε φωτογραφία του, στην οποία εικονιζόταν με τη «στολή εργασίας» στο «Embassy Club», δηλαδή με λευκό κολλητό φανελάκι και κόκκινο σορτσάκι, να σερβίρει τους πελάτες του. Εξαιτίας αυτού του δημοσιεύματος, λίγο έλειψε να χάσει την υποτροφία του στο πανεπιστήμιο. «Με κάλεσε ο πρύτανης στο γραφείο του έχοντας ανοιχτό το περιοδικό μπροστά του. Κατάλαβα ότι εκεί παιζόταν η υποτροφία μου. Του είπα ότι έκανα μια κοινωνιολογική έρευνα ως φοιτητής. Η απάντησή του ήταν “το θράσος σας είναι τόσο μεγάλο ώστε σας ευχαριστώ. Γεια σας”». 

Ζώντας με τον ιό

Η αποκάλυψη του Γρηγόρη Βαλλιανάτου πριν από λίγες ημέρες ότι είναι οροθετικός, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε σάλο. Μιλώντας στο «ΘΕΜΑ», ο ίδιος δηλώνει πως δεν γνωρίζει πότε και ποιος του μετέδωσε τον επάρατο ιό. «Δεν γνωρίζω πώς κόλλησα, ούτε με ενδιαφέρει. Δεν θεωρώ ότι, όποιος και εάν ήταν, έκανε κάτι κακό, διότι εκείνη την εποχή σίγουρα δεν ήξερε ότι είναι φορέας. Μέχρι το ’85 δεν υπήρχε θέμα προφυλακτικών. Αν ήταν δέκα χρόνια αργότερα ή τώρα, θα μπορούσα να τον κατηγορήσω ως ανεύθυνο. Οι ρυθμοί με τους οποίους κάναμε σεξ εκείνη την εποχή με διαφορετικούς συντρόφους ήταν τρία, τέσσερα άτομα την εβδομάδα. Είναι σαφές ότι το κόλλησα από κάποιον φίλο σε κάποιο μπαρ». Γιατί όμως αποκάλυψε το πρόβλημα της υγείας του έπειτα από 30 χρόνια; 



Κάποιοι υποστήριξαν ότι επρόκειτο για επικοινωνιακή κίνηση - εξάλλου ο ίδιος είναι ένας επιτυχημένος επικοινωνιολόγος. Σε αυτή τη μομφή, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος απαντά πως είχε «εσωτερική πληροφόρηση» από αντίπαλο πολιτικό στρατόπεδο -το οποίο δεν κατονομάζει- ότι θα χρησιμοποιούσε προεκλογικά το AIDS εναντίον του, οπότε ο ίδιος θέλησε να προλάβει τις εξελίξεις. «Ηξερα ότι κάποιοι θα το πουν και μετά θα με κατηγορούσαν ότι το κρύβω. Καταστροφή. Είναι όμως κάτι που είχα πει και πριν από 12 χρόνια στην τηλεόραση και το ψιλο-λέω όποτε βγαίνω στην TV, ότι δηλαδή πρέπει να προσέχει κανείς το AIDS». 

Δεν είναι όμως μόνο ο θανάσιμα επικίνδυνος ιός για τον οποίον μιλά χωρίς ενδοιασμούς και υπεκφυγές. Με την ίδια κυνική και ψύχραιμη ευθύτητα παραδέχεται τη σχέση του με τα drags. «Τα ναρκωτικά τα ξέρω, τα έχω πάρει όλα - αλλά χωρίς σύριγγες. Δεν συνιστώ σε κανέναν να πάρει ναρκωτικά, αλλά εγώ τα έχω πάρει. Αρκετές φορές, όχι όμως στο σημείο να εθιστώ. Τώρα κάνω κάνα “μπάφο” στη χάση και στη φέξη, μια-δυο “μυτιές” τον χρόνο, αλλά μέχρις εκεί».


Τι θα κάνει αν εκλεγεί

Για την οικονομική κρίση: «Με ενδιαφέρει ο έλεγχος της ανθρωπιστικής κρίσης. Θεωρώ αδιανόητο να πεθαίνουν σήμερα άνθρωποι από πείνα, από έλλειψη ηλεκτρικού, νερού, φαρμάκων, δεν το ανέχομαι ως άνθρωπος και ως δήμαρχος. Στη συνέχεια θα δούμε τα υπόλοιπα που έχουν να κάνουν με την καθαριότητα, την τάξη, τα πάρκα, τις άδειες κ.λπ., αλλά αυτό το θέμα προέχει. Θα καλέσω τα διαμερίσματα και μαζί με τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, τις μη κυβερνητικές και τους εθελοντές που ήδη έχουν δραστηριοποιηθεί, θα δούμε πώς από αύριο δεν θα πεθαίνουν άνθρωποι από αυτές τις αιτίες. Ολες αυτές οι οικογένειες, τα παιδιά, πρέπει να βρεθούν, να καταγραφούν και μετά να δούμε τι θα κάνουμε».



Για τους μετανάστες: «Σε συνεργασία με τις κοινότητές τους και τις οργανώσεις που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα μπορούμε να τους καταγράψουμε, να ξέρουμε πού μένουν, να τους διευκολύνουμε να μένουν κάπου. Για ένα διάστημα θα χρειαστεί να εξεταστούν τα αιτήματά τους και θα πρέπει είτε να μείνουν, είτε να φύγουν. Υπάρχουν νόμιμοι τρόποι να φύγουν οι μετανάστες, δεν χρειάζεται να τους χτυπά κάποιος ή να τους κάνει τη ζωή δύσκολη. Οπως υπάρχουν και νόμιμοι τρόποι για να μείνουν. Δεν είμαι υπέρ του χάους και όποιος ήρθε έμεινε, αυτές είναι μαλακίες των αντιπάλων μας. Δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μπει στην Ελλάδα όχι από τις πύλες της εισόδου, αλλά η Συνθήκη της Γενεύης δεν προβλέπει για έναν πρόσφυγα το πώς θα μπει σε μια χώρα. Με εμένα δήμαρχο οι μετανάστες θα προωθηθούν, θα μείνουν ή θα επιστρέψουν. Δεν θα στοιβάζονται».

Για τις υπηρεσίες του δήμου: «Με μεθόδους που χρησιμοποιούνται σε άλλες χώρες θέλω οι δημότες να αξιολογήσουν τις υπηρεσίες που έχουν προκειμένου να τις αλλάξουμε ή να τις καταργήσουμε. Μπορούν να κάνουν και οι ιδιώτες με εξωτερικές εταιρείες τις δουλειές που κάνει ο δήμος, -και καλύτερα ενδεχομένως. Θέλω να ξέρουν αυτοί που θα με ψηφίσουν ότι εγώ θα ήθελα, με τα ίδια λεφτά, να παρέχονται καλύτερες υπηρεσίες για περισσότερο κόσμο. Αν αυτό γίνει με ιδιώτες, έχει καλώς. Βελτίωση, βέβαια, σημαίνει και απολύσεις».

Το «μενού» και η «ταρίφα» 

Οι πελάτες του «πρακτορείου» στο οποίο εργαζόταν επί τρία χρόνια ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος, όπως υποστηρίζει ο ίδιος, ήταν επιχειρηματίες, καλοστεκούμενοι και ευκατάστατοι κύριοι, ακόμη και επώνυμοι, τα ονόματα των οποίων όμως δεν πρόκειται να αποκαλύψει ποτέ. «Η εχεμύθεια είναι μία», τονίζει με έμφαση και περιγράφει πως, μέσα σε κλίμα απόλυτης εχεμύθειας, η εκλεκτή πελατεία επέλεγε τα «μοντέλα» από τα book με τις σέξι, ημίγυμνες φωτογραφίες τους. Παρά το γεγονός ότι ο Βαλλιανάτος δεν είχε ασχοληθεί επαγγελματικά με το μόντελινγκ ή οτιδήποτε παρεμφερές ώστε να ανεβάσει το κασέ του, είχε καταφέρει να είναι ένας από τους καλύτερα αμειβόμενους συνοδούς κυρίων. 

Οσο για το τι είδους επιθυμίες καλούνταν να ικανοποιήσει, εξηγεί: «Κάποιοι δεν με άγγιζαν, ήθελαν απλώς έναν άνθρωπο δίπλα τους για να πάνε στο θέατρο, σε ένα εστιατόριο κ.λπ. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να σε επιδείξουν στους φίλους τους, όπως υπάρχουν και εκείνοι που θέλουν να σε πηδήξουν ή να τους πηδήξεις. Τα “πακέτα” escort service κόστιζαν, σε σημερινά λεφτά, 100 ευρώ για το θέατρο, 200 ευρώ για δύο ώρες στο ρεστοράν και 500 ευρώ για όλο το βράδυ, συμπεριλαμβανομένου του σεξ. Υπάρχουν άνθρωποι που παίρνουν πολύ περισσότερα επειδή κάνουν καριέρα, ασχολούνται με το μόντελινγκ, κάνουν εξώφυλλα κ.λπ. - ο καθένας ό,τι έχει το επιδεικνύει. Αν έχεις να δείξεις φωτογραφήσεις, μόδα κ.ο.κ., τότε ανεβαίνει το κασέ. Εμείς που είμαστε κοινοί συνοδοί, που δεν είχαμε άλλου είδους εμφανίσεις και φωτογραφήσεις, κινούμασταν στη συνηθισμένη κατηγορία τιμής». 



Η δεύτερη ταυτότητα του φοιτητή Βαλλιανάτου αποκαλύφθηκε όταν κάποιο περιοδικό φιλοξένησε φωτογραφία του, στην οποία εικονιζόταν με τη «στολή εργασίας» στο «Embassy Club», δηλαδή με λευκό κολλητό φανελάκι και κόκκινο σορτσάκι, να σερβίρει τους πελάτες του. Εξαιτίας αυτού του δημοσιεύματος, λίγο έλειψε να χάσει την υποτροφία του στο πανεπιστήμιο. «Με κάλεσε ο πρύτανης στο γραφείο του έχοντας ανοιχτό το περιοδικό μπροστά του. Κατάλαβα ότι εκεί παιζόταν η υποτροφία μου. Του είπα ότι έκανα μια κοινωνιολογική έρευνα ως φοιτητής. Η απάντησή του ήταν “το θράσος σας είναι τόσο μεγάλο ώστε σας ευχαριστώ. Γεια σας”». 

Ζώντας με τον ιό

Η αποκάλυψη του Γρηγόρη Βαλλιανάτου πριν από λίγες ημέρες ότι είναι οροθετικός, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε σάλο. Μιλώντας στο «ΘΕΜΑ», ο ίδιος δηλώνει πως δεν γνωρίζει πότε και ποιος του μετέδωσε τον επάρατο ιό. «Δεν γνωρίζω πώς κόλλησα, ούτε με ενδιαφέρει. Δεν θεωρώ ότι, όποιος και εάν ήταν, έκανε κάτι κακό, διότι εκείνη την εποχή σίγουρα δεν ήξερε ότι είναι φορέας. Μέχρι το ’85 δεν υπήρχε θέμα προφυλακτικών. Αν ήταν δέκα χρόνια αργότερα ή τώρα, θα μπορούσα να τον κατηγορήσω ως ανεύθυνο. Οι ρυθμοί με τους οποίους κάναμε σεξ εκείνη την εποχή με διαφορετικούς συντρόφους ήταν τρία, τέσσερα άτομα την εβδομάδα. Είναι σαφές ότι το κόλλησα από κάποιον φίλο σε κάποιο μπαρ». Γιατί όμως αποκάλυψε το πρόβλημα της υγείας του έπειτα από 30 χρόνια; 



Κάποιοι υποστήριξαν ότι επρόκειτο για επικοινωνιακή κίνηση - εξάλλου ο ίδιος είναι ένας επιτυχημένος επικοινωνιολόγος. Σε αυτή τη μομφή, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος απαντά πως είχε «εσωτερική πληροφόρηση» από αντίπαλο πολιτικό στρατόπεδο -το οποίο δεν κατονομάζει- ότι θα χρησιμοποιούσε προεκλογικά το AIDS εναντίον του, οπότε ο ίδιος θέλησε να προλάβει τις εξελίξεις. «Ηξερα ότι κάποιοι θα το πουν και μετά θα με κατηγορούσαν ότι το κρύβω. Καταστροφή. Είναι όμως κάτι που είχα πει και πριν από 12 χρόνια στην τηλεόραση και το ψιλο-λέω όποτε βγαίνω στην TV, ότι δηλαδή πρέπει να προσέχει κανείς το AIDS». 

Δεν είναι όμως μόνο ο θανάσιμα επικίνδυνος ιός για τον οποίον μιλά χωρίς ενδοιασμούς και υπεκφυγές. Με την ίδια κυνική και ψύχραιμη ευθύτητα παραδέχεται τη σχέση του με τα drags. «Τα ναρκωτικά τα ξέρω, τα έχω πάρει όλα - αλλά χωρίς σύριγγες. Δεν συνιστώ σε κανέναν να πάρει ναρκωτικά, αλλά εγώ τα έχω πάρει. Αρκετές φορές, όχι όμως στο σημείο να εθιστώ. Τώρα κάνω κάνα “μπάφο” στη χάση και στη φέξη, μια-δυο “μυτιές” τον χρόνο, αλλά μέχρις εκεί».


Τι θα κάνει αν εκλεγεί

Για την οικονομική κρίση: «Με ενδιαφέρει ο έλεγχος της ανθρωπιστικής κρίσης. Θεωρώ αδιανόητο να πεθαίνουν σήμερα άνθρωποι από πείνα, από έλλειψη ηλεκτρικού, νερού, φαρμάκων, δεν το ανέχομαι ως άνθρωπος και ως δήμαρχος. Στη συνέχεια θα δούμε τα υπόλοιπα που έχουν να κάνουν με την καθαριότητα, την τάξη, τα πάρκα, τις άδειες κ.λπ., αλλά αυτό το θέμα προέχει. Θα καλέσω τα διαμερίσματα και μαζί με τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, τις μη κυβερνητικές και τους εθελοντές που ήδη έχουν δραστηριοποιηθεί, θα δούμε πώς από αύριο δεν θα πεθαίνουν άνθρωποι από αυτές τις αιτίες. Ολες αυτές οι οικογένειες, τα παιδιά, πρέπει να βρεθούν, να καταγραφούν και μετά να δούμε τι θα κάνουμε».



Για τους μετανάστες: «Σε συνεργασία με τις κοινότητές τους και τις οργανώσεις που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα μπορούμε να τους καταγράψουμε, να ξέρουμε πού μένουν, να τους διευκολύνουμε να μένουν κάπου. Για ένα διάστημα θα χρειαστεί να εξεταστούν τα αιτήματά τους και θα πρέπει είτε να μείνουν, είτε να φύγουν. Υπάρχουν νόμιμοι τρόποι να φύγουν οι μετανάστες, δεν χρειάζεται να τους χτυπά κάποιος ή να τους κάνει τη ζωή δύσκολη. Οπως υπάρχουν και νόμιμοι τρόποι για να μείνουν. Δεν είμαι υπέρ του χάους και όποιος ήρθε έμεινε, αυτές είναι μαλακίες των αντιπάλων μας. Δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μπει στην Ελλάδα όχι από τις πύλες της εισόδου, αλλά η Συνθήκη της Γενεύης δεν προβλέπει για έναν πρόσφυγα το πώς θα μπει σε μια χώρα. Με εμένα δήμαρχο οι μετανάστες θα προωθηθούν, θα μείνουν ή θα επιστρέψουν. Δεν θα στοιβάζονται».

Για τις υπηρεσίες του δήμου: «Με μεθόδους που χρησιμοποιούνται σε άλλες χώρες θέλω οι δημότες να αξιολογήσουν τις υπηρεσίες που έχουν προκειμένου να τις αλλάξουμε ή να τις καταργήσουμε. Μπορούν να κάνουν και οι ιδιώτες με εξωτερικές εταιρείες τις δουλειές που κάνει ο δήμος, -και καλύτερα ενδεχομένως. Θέλω να ξέρουν αυτοί που θα με ψηφίσουν ότι εγώ θα ήθελα, με τα ίδια λεφτά, να παρέχονται καλύτερες υπηρεσίες για περισσότερο κόσμο. Αν αυτό γίνει με ιδιώτες, έχει καλώς. Βελτίωση, βέβαια, σημαίνει και απολύσεις».
Το «μενού» και η «ταρίφα» 
Οι πελάτες του «πρακτορείου» στο οποίο εργαζόταν επί τρία χρόνια ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος, όπως υποστηρίζει ο ίδιος, ήταν επιχειρηματίες, καλοστεκούμενοι και ευκατάστατοι κύριοι, ακόμη και επώνυμοι, τα ονόματα των οποίων όμως δεν πρόκειται να αποκαλύψει ποτέ. «Η εχεμύθεια είναι μία», τονίζει με έμφαση και περιγράφει πως, μέσα σε κλίμα απόλυτης εχεμύθειας, η εκλεκτή πελατεία επέλεγε τα «μοντέλα» από τα book με τις σέξι, ημίγυμνες φωτογραφίες τους. Παρά το γεγονός ότι ο Βαλλιανάτος δεν είχε ασχοληθεί επαγγελματικά με το μόντελινγκ ή οτιδήποτε παρεμφερές ώστε να ανεβάσει το κασέ του, είχε καταφέρει να είναι ένας από τους καλύτερα αμειβόμενους συνοδούς κυρίων. 

Οσο για το τι είδους επιθυμίες καλούνταν να ικανοποιήσει, εξηγεί: «Κάποιοι δεν με άγγιζαν, ήθελαν απλώς έναν άνθρωπο δίπλα τους για να πάνε στο θέατρο, σε ένα εστιατόριο κ.λπ. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να σε επιδείξουν στους φίλους τους, όπως υπάρχουν και εκείνοι που θέλουν να σε πηδήξουν ή να τους πηδήξεις. Τα “πακέτα” escort service κόστιζαν, σε σημερινά λεφτά, 100 ευρώ για το θέατρο, 200 ευρώ για δύο ώρες στο ρεστοράν και 500 ευρώ για όλο το βράδυ, συμπεριλαμβανομένου του σεξ. Υπάρχουν άνθρωποι που παίρνουν πολύ περισσότερα επειδή κάνουν καριέρα, ασχολούνται με το μόντελινγκ, κάνουν εξώφυλλα κ.λπ. - ο καθένας ό,τι έχει το επιδεικνύει. Αν έχεις να δείξεις φωτογραφήσεις, μόδα κ.ο.κ., τότε ανεβαίνει το κασέ. Εμείς που είμαστε κοινοί συνοδοί, που δεν είχαμε άλλου είδους εμφανίσεις και φωτογραφήσεις, κινούμασταν στη συνηθισμένη κατηγορία τιμής». 



Η δεύτερη ταυτότητα του φοιτητή Βαλλιανάτου αποκαλύφθηκε όταν κάποιο περιοδικό φιλοξένησε φωτογραφία του, στην οποία εικονιζόταν με τη «στολή εργασίας» στο «Embassy Club», δηλαδή με λευκό κολλητό φανελάκι και κόκκινο σορτσάκι, να σερβίρει τους πελάτες του. Εξαιτίας αυτού του δημοσιεύματος, λίγο έλειψε να χάσει την υποτροφία του στο πανεπιστήμιο. «Με κάλεσε ο πρύτανης στο γραφείο του έχοντας ανοιχτό το περιοδικό μπροστά του. Κατάλαβα ότι εκεί παιζόταν η υποτροφία μου. Του είπα ότι έκανα μια κοινωνιολογική έρευνα ως φοιτητής. Η απάντησή του ήταν “το θράσος σας είναι τόσο μεγάλο ώστε σας ευχαριστώ. Γεια σας”». 

Ζώντας με τον ιό

Η αποκάλυψη του Γρηγόρη Βαλλιανάτου πριν από λίγες ημέρες ότι είναι οροθετικός, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε σάλο. Μιλώντας στο «ΘΕΜΑ», ο ίδιος δηλώνει πως δεν γνωρίζει πότε και ποιος του μετέδωσε τον επάρατο ιό. «Δεν γνωρίζω πώς κόλλησα, ούτε με ενδιαφέρει. Δεν θεωρώ ότι, όποιος και εάν ήταν, έκανε κάτι κακό, διότι εκείνη την εποχή σίγουρα δεν ήξερε ότι είναι φορέας. Μέχρι το ’85 δεν υπήρχε θέμα προφυλακτικών. Αν ήταν δέκα χρόνια αργότερα ή τώρα, θα μπορούσα να τον κατηγορήσω ως ανεύθυνο. Οι ρυθμοί με τους οποίους κάναμε σεξ εκείνη την εποχή με διαφορετικούς συντρόφους ήταν τρία, τέσσερα άτομα την εβδομάδα. Είναι σαφές ότι το κόλλησα από κάποιον φίλο σε κάποιο μπαρ». Γιατί όμως αποκάλυψε το πρόβλημα της υγείας του έπειτα από 30 χρόνια; 



Κάποιοι υποστήριξαν ότι επρόκειτο για επικοινωνιακή κίνηση - εξάλλου ο ίδιος είναι ένας επιτυχημένος επικοινωνιολόγος. Σε αυτή τη μομφή, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος απαντά πως είχε «εσωτερική πληροφόρηση» από αντίπαλο πολιτικό στρατόπεδο -το οποίο δεν κατονομάζει- ότι θα χρησιμοποιούσε προεκλογικά το AIDS εναντίον του, οπότε ο ίδιος θέλησε να προλάβει τις εξελίξεις. «Ηξερα ότι κάποιοι θα το πουν και μετά θα με κατηγορούσαν ότι το κρύβω. Καταστροφή. Είναι όμως κάτι που είχα πει και πριν από 12 χρόνια στην τηλεόραση και το ψιλο-λέω όποτε βγαίνω στην TV, ότι δηλαδή πρέπει να προσέχει κανείς το AIDS». 

Δεν είναι όμως μόνο ο θανάσιμα επικίνδυνος ιός για τον οποίον μιλά χωρίς ενδοιασμούς και υπεκφυγές. Με την ίδια κυνική και ψύχραιμη ευθύτητα παραδέχεται τη σχέση του με τα drags. «Τα ναρκωτικά τα ξέρω, τα έχω πάρει όλα - αλλά χωρίς σύριγγες. Δεν συνιστώ σε κανέναν να πάρει ναρκωτικά, αλλά εγώ τα έχω πάρει. Αρκετές φορές, όχι όμως στο σημείο να εθιστώ. Τώρα κάνω κάνα “μπάφο” στη χάση και στη φέξη, μια-δυο “μυτιές” τον χρόνο, αλλά μέχρις εκεί».


Τι θα κάνει αν εκλεγεί

Για την οικονομική κρίση: «Με ενδιαφέρει ο έλεγχος της ανθρωπιστικής κρίσης. Θεωρώ αδιανόητο να πεθαίνουν σήμερα άνθρωποι από πείνα, από έλλειψη ηλεκτρικού, νερού, φαρμάκων, δεν το ανέχομαι ως άνθρωπος και ως δήμαρχος. Στη συνέχεια θα δούμε τα υπόλοιπα που έχουν να κάνουν με την καθαριότητα, την τάξη, τα πάρκα, τις άδειες κ.λπ., αλλά αυτό το θέμα προέχει. Θα καλέσω τα διαμερίσματα και μαζί με τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, τις μη κυβερνητικές και τους εθελοντές που ήδη έχουν δραστηριοποιηθεί, θα δούμε πώς από αύριο δεν θα πεθαίνουν άνθρωποι από αυτές τις αιτίες. Ολες αυτές οι οικογένειες, τα παιδιά, πρέπει να βρεθούν, να καταγραφούν και μετά να δούμε τι θα κάνουμε».



Για τους μετανάστες: «Σε συνεργασία με τις κοινότητές τους και τις οργανώσεις που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα μπορούμε να τους καταγράψουμε, να ξέρουμε πού μένουν, να τους διευκολύνουμε να μένουν κάπου. Για ένα διάστημα θα χρειαστεί να εξεταστούν τα αιτήματά τους και θα πρέπει είτε να μείνουν, είτε να φύγουν. Υπάρχουν νόμιμοι τρόποι να φύγουν οι μετανάστες, δεν χρειάζεται να τους χτυπά κάποιος ή να τους κάνει τη ζωή δύσκολη. Οπως υπάρχουν και νόμιμοι τρόποι για να μείνουν. Δεν είμαι υπέρ του χάους και όποιος ήρθε έμεινε, αυτές είναι μαλακίες των αντιπάλων μας. Δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μπει στην Ελλάδα όχι από τις πύλες της εισόδου, αλλά η Συνθήκη της Γενεύης δεν προβλέπει για έναν πρόσφυγα το πώς θα μπει σε μια χώρα. Με εμένα δήμαρχο οι μετανάστες θα προωθηθούν, θα μείνουν ή θα επιστρέψουν. Δεν θα στοιβάζονται».

Για τις υπηρεσίες του δήμου: «Με μεθόδους που χρησιμοποιούνται σε άλλες χώρες θέλω οι δημότες να αξιολογήσουν τις υπηρεσίες που έχουν προκειμένου να τις αλλάξουμε ή να τις καταργήσουμε. Μπορούν να κάνουν και οι ιδιώτες με εξωτερικές εταιρείες τις δουλειές που κάνει ο δήμος, -και καλύτερα ενδεχομένως. Θέλω να ξέρουν αυτοί που θα με ψηφίσουν ότι εγώ θα ήθελα, με τα ίδια λεφτά, να παρέχονται καλύτερες υπηρεσίες για περισσότερο κόσμο. Αν αυτό γίνει με ιδιώτες, έχει καλώς. Βελτίωση, βέβαια, σημαίνει και απολύσεις».
Οι πελάτες του «πρακτορείου» στο οποίο εργαζόταν επί τρία χρόνια ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος, όπως υποστηρίζει ο ίδιος, ήταν επιχειρηματίες, καλοστεκούμενοι και ευκατάστατοι κύριοι, ακόμη και επώνυμοι, τα ονόματα των οποίων όμως δεν πρόκειται να αποκαλύψει ποτέ. «Η εχεμύθεια είναι μία», τονίζει με έμφαση και περιγράφει πως, μέσα σε κλίμα απόλυτης εχεμύθειας, η εκλεκτή πελατεία επέλεγε τα «μοντέλα» από τα book με τις σέξι, ημίγυμνες φωτογραφίες τους. Παρά το γεγονός ότι ο Βαλλιανάτος δεν είχε ασχοληθεί επαγγελματικά με το μόντελινγκ ή οτιδήποτε παρεμφερές ώστε να ανεβάσει το κασέ του, είχε καταφέρει να είναι ένας από τους καλύτερα αμειβόμενους συνοδούς κυρίων. 
Οσο για το τι είδους επιθυμίες καλούνταν να ικανοποιήσει, εξηγεί: «Κάποιοι δεν με άγγιζαν, ήθελαν απλώς έναν άνθρωπο δίπλα τους για να πάνε στο θέατρο, σε ένα εστιατόριο κ.λπ. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να σε επιδείξουν στους φίλους τους, όπως υπάρχουν και εκείνοι που θέλουν να σε πηδήξουν ή να τους πηδήξεις. Τα “πακέτα” escort service κόστιζαν, σε σημερινά λεφτά, 100 ευρώ για το θέατρο, 200 ευρώ για δύο ώρες στο ρεστοράν και 500 ευρώ για όλο το βράδυ, συμπεριλαμβανομένου του σεξ. Υπάρχουν άνθρωποι που παίρνουν πολύ περισσότερα επειδή κάνουν καριέρα, ασχολούνται με το μόντελινγκ, κάνουν εξώφυλλα κ.λπ. - ο καθένας ό,τι έχει το επιδεικνύει. Αν έχεις να δείξεις φωτογραφήσεις, μόδα κ.ο.κ., τότε ανεβαίνει το κασέ. Εμείς που είμαστε κοινοί συνοδοί, που δεν είχαμε άλλου είδους εμφανίσεις και φωτογραφήσεις, κινούμασταν στη συνηθισμένη κατηγορία τιμής». 



Η δεύτερη ταυτότητα του φοιτητή Βαλλιανάτου αποκαλύφθηκε όταν κάποιο περιοδικό φιλοξένησε φωτογραφία του, στην οποία εικονιζόταν με τη «στολή εργασίας» στο «Embassy Club», δηλαδή με λευκό κολλητό φανελάκι και κόκκινο σορτσάκι, να σερβίρει τους πελάτες του. Εξαιτίας αυτού του δημοσιεύματος, λίγο έλειψε να χάσει την υποτροφία του στο πανεπιστήμιο. «Με κάλεσε ο πρύτανης στο γραφείο του έχοντας ανοιχτό το περιοδικό μπροστά του. Κατάλαβα ότι εκεί παιζόταν η υποτροφία μου. Του είπα ότι έκανα μια κοινωνιολογική έρευνα ως φοιτητής. Η απάντησή του ήταν “το θράσος σας είναι τόσο μεγάλο ώστε σας ευχαριστώ. Γεια σας”». 

Ζώντας με τον ιό

Η αποκάλυψη του Γρηγόρη Βαλλιανάτου πριν από λίγες ημέρες ότι είναι οροθετικός, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε σάλο. Μιλώντας στο «ΘΕΜΑ», ο ίδιος δηλώνει πως δεν γνωρίζει πότε και ποιος του μετέδωσε τον επάρατο ιό. «Δεν γνωρίζω πώς κόλλησα, ούτε με ενδιαφέρει. Δεν θεωρώ ότι, όποιος και εάν ήταν, έκανε κάτι κακό, διότι εκείνη την εποχή σίγουρα δεν ήξερε ότι είναι φορέας. Μέχρι το ’85 δεν υπήρχε θέμα προφυλακτικών. Αν ήταν δέκα χρόνια αργότερα ή τώρα, θα μπορούσα να τον κατηγορήσω ως ανεύθυνο. Οι ρυθμοί με τους οποίους κάναμε σεξ εκείνη την εποχή με διαφορετικούς συντρόφους ήταν τρία, τέσσερα άτομα την εβδομάδα. Είναι σαφές ότι το κόλλησα από κάποιον φίλο σε κάποιο μπαρ». Γιατί όμως αποκάλυψε το πρόβλημα της υγείας του έπειτα από 30 χρόνια; 



Κάποιοι υποστήριξαν ότι επρόκειτο για επικοινωνιακή κίνηση - εξάλλου ο ίδιος είναι ένας επιτυχημένος επικοινωνιολόγος. Σε αυτή τη μομφή, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος απαντά πως είχε «εσωτερική πληροφόρηση» από αντίπαλο πολιτικό στρατόπεδο -το οποίο δεν κατονομάζει- ότι θα χρησιμοποιούσε προεκλογικά το AIDS εναντίον του, οπότε ο ίδιος θέλησε να προλάβει τις εξελίξεις. «Ηξερα ότι κάποιοι θα το πουν και μετά θα με κατηγορούσαν ότι το κρύβω. Καταστροφή. Είναι όμως κάτι που είχα πει και πριν από 12 χρόνια στην τηλεόραση και το ψιλο-λέω όποτε βγαίνω στην TV, ότι δηλαδή πρέπει να προσέχει κανείς το AIDS». 

Δεν είναι όμως μόνο ο θανάσιμα επικίνδυνος ιός για τον οποίον μιλά χωρίς ενδοιασμούς και υπεκφυγές. Με την ίδια κυνική και ψύχραιμη ευθύτητα παραδέχεται τη σχέση του με τα drags. «Τα ναρκωτικά τα ξέρω, τα έχω πάρει όλα - αλλά χωρίς σύριγγες. Δεν συνιστώ σε κανέναν να πάρει ναρκωτικά, αλλά εγώ τα έχω πάρει. Αρκετές φορές, όχι όμως στο σημείο να εθιστώ. Τώρα κάνω κάνα “μπάφο” στη χάση και στη φέξη, μια-δυο “μυτιές” τον χρόνο, αλλά μέχρις εκεί».


Τι θα κάνει αν εκλεγεί

Για την οικονομική κρίση: «Με ενδιαφέρει ο έλεγχος της ανθρωπιστικής κρίσης. Θεωρώ αδιανόητο να πεθαίνουν σήμερα άνθρωποι από πείνα, από έλλειψη ηλεκτρικού, νερού, φαρμάκων, δεν το ανέχομαι ως άνθρωπος και ως δήμαρχος. Στη συνέχεια θα δούμε τα υπόλοιπα που έχουν να κάνουν με την καθαριότητα, την τάξη, τα πάρκα, τις άδειες κ.λπ., αλλά αυτό το θέμα προέχει. Θα καλέσω τα διαμερίσματα και μαζί με τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, τις μη κυβερνητικές και τους εθελοντές που ήδη έχουν δραστηριοποιηθεί, θα δούμε πώς από αύριο δεν θα πεθαίνουν άνθρωποι από αυτές τις αιτίες. Ολες αυτές οι οικογένειες, τα παιδιά, πρέπει να βρεθούν, να καταγραφούν και μετά να δούμε τι θα κάνουμε».



Για τους μετανάστες: «Σε συνεργασία με τις κοινότητές τους και τις οργανώσεις που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα μπορούμε να τους καταγράψουμε, να ξέρουμε πού μένουν, να τους διευκολύνουμε να μένουν κάπου. Για ένα διάστημα θα χρειαστεί να εξεταστούν τα αιτήματά τους και θα πρέπει είτε να μείνουν, είτε να φύγουν. Υπάρχουν νόμιμοι τρόποι να φύγουν οι μετανάστες, δεν χρειάζεται να τους χτυπά κάποιος ή να τους κάνει τη ζωή δύσκολη. Οπως υπάρχουν και νόμιμοι τρόποι για να μείνουν. Δεν είμαι υπέρ του χάους και όποιος ήρθε έμεινε, αυτές είναι μαλακίες των αντιπάλων μας. Δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μπει στην Ελλάδα όχι από τις πύλες της εισόδου, αλλά η Συνθήκη της Γενεύης δεν προβλέπει για έναν πρόσφυγα το πώς θα μπει σε μια χώρα. Με εμένα δήμαρχο οι μετανάστες θα προωθηθούν, θα μείνουν ή θα επιστρέψουν. Δεν θα στοιβάζονται».

Για τις υπηρεσίες του δήμου: «Με μεθόδους που χρησιμοποιούνται σε άλλες χώρες θέλω οι δημότες να αξιολογήσουν τις υπηρεσίες που έχουν προκειμένου να τις αλλάξουμε ή να τις καταργήσουμε. Μπορούν να κάνουν και οι ιδιώτες με εξωτερικές εταιρείες τις δουλειές που κάνει ο δήμος, -και καλύτερα ενδεχομένως. Θέλω να ξέρουν αυτοί που θα με ψηφίσουν ότι εγώ θα ήθελα, με τα ίδια λεφτά, να παρέχονται καλύτερες υπηρεσίες για περισσότερο κόσμο. Αν αυτό γίνει με ιδιώτες, έχει καλώς. Βελτίωση, βέβαια, σημαίνει και απολύσεις».
Οσο για το τι είδους επιθυμίες καλούνταν να ικανοποιήσει, εξηγεί: «Κάποιοι δεν με άγγιζαν, ήθελαν απλώς έναν άνθρωπο δίπλα τους για να πάνε στο θέατρο, σε ένα εστιατόριο κ.λπ. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να σε επιδείξουν στους φίλους τους, όπως υπάρχουν και εκείνοι που θέλουν να σε πηδήξουν ή να τους πηδήξεις. Τα “πακέτα” escort service κόστιζαν, σε σημερινά λεφτά, 100 ευρώ για το θέατρο, 200 ευρώ για δύο ώρες στο ρεστοράν και 500 ευρώ για όλο το βράδυ, συμπεριλαμβανομένου του σεξ. Υπάρχουν άνθρωποι που παίρνουν πολύ περισσότερα επειδή κάνουν καριέρα, ασχολούνται με το μόντελινγκ, κάνουν εξώφυλλα κ.λπ. - ο καθένας ό,τι έχει το επιδεικνύει. Αν έχεις να δείξεις φωτογραφήσεις, μόδα κ.ο.κ., τότε ανεβαίνει το κασέ. Εμείς που είμαστε κοινοί συνοδοί, που δεν είχαμε άλλου είδους εμφανίσεις και φωτογραφήσεις, κινούμασταν στη συνηθισμένη κατηγορία τιμής». 


Η δεύτερη ταυτότητα του φοιτητή Βαλλιανάτου αποκαλύφθηκε όταν κάποιο περιοδικό φιλοξένησε φωτογραφία του, στην οποία εικονιζόταν με τη «στολή εργασίας» στο «Embassy Club», δηλαδή με λευκό κολλητό φανελάκι και κόκκινο σορτσάκι, να σερβίρει τους πελάτες του. Εξαιτίας αυτού του δημοσιεύματος, λίγο έλειψε να χάσει την υποτροφία του στο πανεπιστήμιο. «Με κάλεσε ο πρύτανης στο γραφείο του έχοντας ανοιχτό το περιοδικό μπροστά του. Κατάλαβα ότι εκεί παιζόταν η υποτροφία μου. Του είπα ότι έκανα μια κοινωνιολογική έρευνα ως φοιτητής. Η απάντησή του ήταν “το θράσος σας είναι τόσο μεγάλο ώστε σας ευχαριστώ. Γεια σας”». 

Ζώντας με τον ιό

Η αποκάλυψη του Γρηγόρη Βαλλιανάτου πριν από λίγες ημέρες ότι είναι οροθετικός, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε σάλο. Μιλώντας στο «ΘΕΜΑ», ο ίδιος δηλώνει πως δεν γνωρίζει πότε και ποιος του μετέδωσε τον επάρατο ιό. «Δεν γνωρίζω πώς κόλλησα, ούτε με ενδιαφέρει. Δεν θεωρώ ότι, όποιος και εάν ήταν, έκανε κάτι κακό, διότι εκείνη την εποχή σίγουρα δεν ήξερε ότι είναι φορέας. Μέχρι το ’85 δεν υπήρχε θέμα προφυλακτικών. Αν ήταν δέκα χρόνια αργότερα ή τώρα, θα μπορούσα να τον κατηγορήσω ως ανεύθυνο. Οι ρυθμοί με τους οποίους κάναμε σεξ εκείνη την εποχή με διαφορετικούς συντρόφους ήταν τρία, τέσσερα άτομα την εβδομάδα. Είναι σαφές ότι το κόλλησα από κάποιον φίλο σε κάποιο μπαρ». Γιατί όμως αποκάλυψε το πρόβλημα της υγείας του έπειτα από 30 χρόνια; 



Κάποιοι υποστήριξαν ότι επρόκειτο για επικοινωνιακή κίνηση - εξάλλου ο ίδιος είναι ένας επιτυχημένος επικοινωνιολόγος. Σε αυτή τη μομφή, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος απαντά πως είχε «εσωτερική πληροφόρηση» από αντίπαλο πολιτικό στρατόπεδο -το οποίο δεν κατονομάζει- ότι θα χρησιμοποιούσε προεκλογικά το AIDS εναντίον του, οπότε ο ίδιος θέλησε να προλάβει τις εξελίξεις. «Ηξερα ότι κάποιοι θα το πουν και μετά θα με κατηγορούσαν ότι το κρύβω. Καταστροφή. Είναι όμως κάτι που είχα πει και πριν από 12 χρόνια στην τηλεόραση και το ψιλο-λέω όποτε βγαίνω στην TV, ότι δηλαδή πρέπει να προσέχει κανείς το AIDS». 

Δεν είναι όμως μόνο ο θανάσιμα επικίνδυνος ιός για τον οποίον μιλά χωρίς ενδοιασμούς και υπεκφυγές. Με την ίδια κυνική και ψύχραιμη ευθύτητα παραδέχεται τη σχέση του με τα drags. «Τα ναρκωτικά τα ξέρω, τα έχω πάρει όλα - αλλά χωρίς σύριγγες. Δεν συνιστώ σε κανέναν να πάρει ναρκωτικά, αλλά εγώ τα έχω πάρει. Αρκετές φορές, όχι όμως στο σημείο να εθιστώ. Τώρα κάνω κάνα “μπάφο” στη χάση και στη φέξη, μια-δυο “μυτιές” τον χρόνο, αλλά μέχρις εκεί».


Τι θα κάνει αν εκλεγεί

Για την οικονομική κρίση: «Με ενδιαφέρει ο έλεγχος της ανθρωπιστικής κρίσης. Θεωρώ αδιανόητο να πεθαίνουν σήμερα άνθρωποι από πείνα, από έλλειψη ηλεκτρικού, νερού, φαρμάκων, δεν το ανέχομαι ως άνθρωπος και ως δήμαρχος. Στη συνέχεια θα δούμε τα υπόλοιπα που έχουν να κάνουν με την καθαριότητα, την τάξη, τα πάρκα, τις άδειες κ.λπ., αλλά αυτό το θέμα προέχει. Θα καλέσω τα διαμερίσματα και μαζί με τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, τις μη κυβερνητικές και τους εθελοντές που ήδη έχουν δραστηριοποιηθεί, θα δούμε πώς από αύριο δεν θα πεθαίνουν άνθρωποι από αυτές τις αιτίες. Ολες αυτές οι οικογένειες, τα παιδιά, πρέπει να βρεθούν, να καταγραφούν και μετά να δούμε τι θα κάνουμε».



Για τους μετανάστες: «Σε συνεργασία με τις κοινότητές τους και τις οργανώσεις που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα μπορούμε να τους καταγράψουμε, να ξέρουμε πού μένουν, να τους διευκολύνουμε να μένουν κάπου. Για ένα διάστημα θα χρειαστεί να εξεταστούν τα αιτήματά τους και θα πρέπει είτε να μείνουν, είτε να φύγουν. Υπάρχουν νόμιμοι τρόποι να φύγουν οι μετανάστες, δεν χρειάζεται να τους χτυπά κάποιος ή να τους κάνει τη ζωή δύσκολη. Οπως υπάρχουν και νόμιμοι τρόποι για να μείνουν. Δεν είμαι υπέρ του χάους και όποιος ήρθε έμεινε, αυτές είναι μαλακίες των αντιπάλων μας. Δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μπει στην Ελλάδα όχι από τις πύλες της εισόδου, αλλά η Συνθήκη της Γενεύης δεν προβλέπει για έναν πρόσφυγα το πώς θα μπει σε μια χώρα. Με εμένα δήμαρχο οι μετανάστες θα προωθηθούν, θα μείνουν ή θα επιστρέψουν. Δεν θα στοιβάζονται».

Για τις υπηρεσίες του δήμου: «Με μεθόδους που χρησιμοποιούνται σε άλλες χώρες θέλω οι δημότες να αξιολογήσουν τις υπηρεσίες που έχουν προκειμένου να τις αλλάξουμε ή να τις καταργήσουμε. Μπορούν να κάνουν και οι ιδιώτες με εξωτερικές εταιρείες τις δουλειές που κάνει ο δήμος, -και καλύτερα ενδεχομένως. Θέλω να ξέρουν αυτοί που θα με ψηφίσουν ότι εγώ θα ήθελα, με τα ίδια λεφτά, να παρέχονται καλύτερες υπηρεσίες για περισσότερο κόσμο. Αν αυτό γίνει με ιδιώτες, έχει καλώς. Βελτίωση, βέβαια, σημαίνει και απολύσεις».

Η δεύτερη ταυτότητα του φοιτητή Βαλλιανάτου αποκαλύφθηκε όταν κάποιο περιοδικό φιλοξένησε φωτογραφία του, στην οποία εικονιζόταν με τη «στολή εργασίας» στο «Embassy Club», δηλαδή με λευκό κολλητό φανελάκι και κόκκινο σορτσάκι, να σερβίρει τους πελάτες του. Εξαιτίας αυτού του δημοσιεύματος, λίγο έλειψε να χάσει την υποτροφία του στο πανεπιστήμιο. «Με κάλεσε ο πρύτανης στο γραφείο του έχοντας ανοιχτό το περιοδικό μπροστά του. Κατάλαβα ότι εκεί παιζόταν η υποτροφία μου. Του είπα ότι έκανα μια κοινωνιολογική έρευνα ως φοιτητής. Η απάντησή του ήταν “το θράσος σας είναι τόσο μεγάλο ώστε σας ευχαριστώ. Γεια σας”». 

Ζώντας με τον ιό

Η αποκάλυψη του Γρηγόρη Βαλλιανάτου πριν από λίγες ημέρες ότι είναι οροθετικός, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε σάλο. Μιλώντας στο «ΘΕΜΑ», ο ίδιος δηλώνει πως δεν γνωρίζει πότε και ποιος του μετέδωσε τον επάρατο ιό. «Δεν γνωρίζω πώς κόλλησα, ούτε με ενδιαφέρει. Δεν θεωρώ ότι, όποιος και εάν ήταν, έκανε κάτι κακό, διότι εκείνη την εποχή σίγουρα δεν ήξερε ότι είναι φορέας. Μέχρι το ’85 δεν υπήρχε θέμα προφυλακτικών. Αν ήταν δέκα χρόνια αργότερα ή τώρα, θα μπορούσα να τον κατηγορήσω ως ανεύθυνο. Οι ρυθμοί με τους οποίους κάναμε σεξ εκείνη την εποχή με διαφορετικούς συντρόφους ήταν τρία, τέσσερα άτομα την εβδομάδα. Είναι σαφές ότι το κόλλησα από κάποιον φίλο σε κάποιο μπαρ». Γιατί όμως αποκάλυψε το πρόβλημα της υγείας του έπειτα από 30 χρόνια; 



Κάποιοι υποστήριξαν ότι επρόκειτο για επικοινωνιακή κίνηση - εξάλλου ο ίδιος είναι ένας επιτυχημένος επικοινωνιολόγος. Σε αυτή τη μομφή, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος απαντά πως είχε «εσωτερική πληροφόρηση» από αντίπαλο πολιτικό στρατόπεδο -το οποίο δεν κατονομάζει- ότι θα χρησιμοποιούσε προεκλογικά το AIDS εναντίον του, οπότε ο ίδιος θέλησε να προλάβει τις εξελίξεις. «Ηξερα ότι κάποιοι θα το πουν και μετά θα με κατηγορούσαν ότι το κρύβω. Καταστροφή. Είναι όμως κάτι που είχα πει και πριν από 12 χρόνια στην τηλεόραση και το ψιλο-λέω όποτε βγαίνω στην TV, ότι δηλαδή πρέπει να προσέχει κανείς το AIDS». 

Δεν είναι όμως μόνο ο θανάσιμα επικίνδυνος ιός για τον οποίον μιλά χωρίς ενδοιασμούς και υπεκφυγές. Με την ίδια κυνική και ψύχραιμη ευθύτητα παραδέχεται τη σχέση του με τα drags. «Τα ναρκωτικά τα ξέρω, τα έχω πάρει όλα - αλλά χωρίς σύριγγες. Δεν συνιστώ σε κανέναν να πάρει ναρκωτικά, αλλά εγώ τα έχω πάρει. Αρκετές φορές, όχι όμως στο σημείο να εθιστώ. Τώρα κάνω κάνα “μπάφο” στη χάση και στη φέξη, μια-δυο “μυτιές” τον χρόνο, αλλά μέχρις εκεί».


Τι θα κάνει αν εκλεγεί

Για την οικονομική κρίση: «Με ενδιαφέρει ο έλεγχος της ανθρωπιστικής κρίσης. Θεωρώ αδιανόητο να πεθαίνουν σήμερα άνθρωποι από πείνα, από έλλειψη ηλεκτρικού, νερού, φαρμάκων, δεν το ανέχομαι ως άνθρωπος και ως δήμαρχος. Στη συνέχεια θα δούμε τα υπόλοιπα που έχουν να κάνουν με την καθαριότητα, την τάξη, τα πάρκα, τις άδειες κ.λπ., αλλά αυτό το θέμα προέχει. Θα καλέσω τα διαμερίσματα και μαζί με τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, τις μη κυβερνητικές και τους εθελοντές που ήδη έχουν δραστηριοποιηθεί, θα δούμε πώς από αύριο δεν θα πεθαίνουν άνθρωποι από αυτές τις αιτίες. Ολες αυτές οι οικογένειες, τα παιδιά, πρέπει να βρεθούν, να καταγραφούν και μετά να δούμε τι θα κάνουμε».



Για τους μετανάστες: «Σε συνεργασία με τις κοινότητές τους και τις οργανώσεις που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα μπορούμε να τους καταγράψουμε, να ξέρουμε πού μένουν, να τους διευκολύνουμε να μένουν κάπου. Για ένα διάστημα θα χρειαστεί να εξεταστούν τα αιτήματά τους και θα πρέπει είτε να μείνουν, είτε να φύγουν. Υπάρχουν νόμιμοι τρόποι να φύγουν οι μετανάστες, δεν χρειάζεται να τους χτυπά κάποιος ή να τους κάνει τη ζωή δύσκολη. Οπως υπάρχουν και νόμιμοι τρόποι για να μείνουν. Δεν είμαι υπέρ του χάους και όποιος ήρθε έμεινε, αυτές είναι μαλακίες των αντιπάλων μας. Δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μπει στην Ελλάδα όχι από τις πύλες της εισόδου, αλλά η Συνθήκη της Γενεύης δεν προβλέπει για έναν πρόσφυγα το πώς θα μπει σε μια χώρα. Με εμένα δήμαρχο οι μετανάστες θα προωθηθούν, θα μείνουν ή θα επιστρέψουν. Δεν θα στοιβάζονται».

Για τις υπηρεσίες του δήμου: «Με μεθόδους που χρησιμοποιούνται σε άλλες χώρες θέλω οι δημότες να αξιολογήσουν τις υπηρεσίες που έχουν προκειμένου να τις αλλάξουμε ή να τις καταργήσουμε. Μπορούν να κάνουν και οι ιδιώτες με εξωτερικές εταιρείες τις δουλειές που κάνει ο δήμος, -και καλύτερα ενδεχομένως. Θέλω να ξέρουν αυτοί που θα με ψηφίσουν ότι εγώ θα ήθελα, με τα ίδια λεφτά, να παρέχονται καλύτερες υπηρεσίες για περισσότερο κόσμο. Αν αυτό γίνει με ιδιώτες, έχει καλώς. Βελτίωση, βέβαια, σημαίνει και απολύσεις».
Η δεύτερη ταυτότητα του φοιτητή Βαλλιανάτου αποκαλύφθηκε όταν κάποιο περιοδικό φιλοξένησε φωτογραφία του, στην οποία εικονιζόταν με τη «στολή εργασίας» στο «Embassy Club», δηλαδή με λευκό κολλητό φανελάκι και κόκκινο σορτσάκι, να σερβίρει τους πελάτες του. Εξαιτίας αυτού του δημοσιεύματος, λίγο έλειψε να χάσει την υποτροφία του στο πανεπιστήμιο. «Με κάλεσε ο πρύτανης στο γραφείο του έχοντας ανοιχτό το περιοδικό μπροστά του. Κατάλαβα ότι εκεί παιζόταν η υποτροφία μου. Του είπα ότι έκανα μια κοινωνιολογική έρευνα ως φοιτητής. Η απάντησή του ήταν “το θράσος σας είναι τόσο μεγάλο ώστε σας ευχαριστώ. Γεια σας”». 
Ζώντας με τον ιό

Η αποκάλυψη του Γρηγόρη Βαλλιανάτου πριν από λίγες ημέρες ότι είναι οροθετικός, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε σάλο. Μιλώντας στο «ΘΕΜΑ», ο ίδιος δηλώνει πως δεν γνωρίζει πότε και ποιος του μετέδωσε τον επάρατο ιό. «Δεν γνωρίζω πώς κόλλησα, ούτε με ενδιαφέρει. Δεν θεωρώ ότι, όποιος και εάν ήταν, έκανε κάτι κακό, διότι εκείνη την εποχή σίγουρα δεν ήξερε ότι είναι φορέας. Μέχρι το ’85 δεν υπήρχε θέμα προφυλακτικών. Αν ήταν δέκα χρόνια αργότερα ή τώρα, θα μπορούσα να τον κατηγορήσω ως ανεύθυνο. Οι ρυθμοί με τους οποίους κάναμε σεξ εκείνη την εποχή με διαφορετικούς συντρόφους ήταν τρία, τέσσερα άτομα την εβδομάδα. Είναι σαφές ότι το κόλλησα από κάποιον φίλο σε κάποιο μπαρ». Γιατί όμως αποκάλυψε το πρόβλημα της υγείας του έπειτα από 30 χρόνια; 



Κάποιοι υποστήριξαν ότι επρόκειτο για επικοινωνιακή κίνηση - εξάλλου ο ίδιος είναι ένας επιτυχημένος επικοινωνιολόγος. Σε αυτή τη μομφή, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος απαντά πως είχε «εσωτερική πληροφόρηση» από αντίπαλο πολιτικό στρατόπεδο -το οποίο δεν κατονομάζει- ότι θα χρησιμοποιούσε προεκλογικά το AIDS εναντίον του, οπότε ο ίδιος θέλησε να προλάβει τις εξελίξεις. «Ηξερα ότι κάποιοι θα το πουν και μετά θα με κατηγορούσαν ότι το κρύβω. Καταστροφή. Είναι όμως κάτι που είχα πει και πριν από 12 χρόνια στην τηλεόραση και το ψιλο-λέω όποτε βγαίνω στην TV, ότι δηλαδή πρέπει να προσέχει κανείς το AIDS». 

Δεν είναι όμως μόνο ο θανάσιμα επικίνδυνος ιός για τον οποίον μιλά χωρίς ενδοιασμούς και υπεκφυγές. Με την ίδια κυνική και ψύχραιμη ευθύτητα παραδέχεται τη σχέση του με τα drags. «Τα ναρκωτικά τα ξέρω, τα έχω πάρει όλα - αλλά χωρίς σύριγγες. Δεν συνιστώ σε κανέναν να πάρει ναρκωτικά, αλλά εγώ τα έχω πάρει. Αρκετές φορές, όχι όμως στο σημείο να εθιστώ. Τώρα κάνω κάνα “μπάφο” στη χάση και στη φέξη, μια-δυο “μυτιές” τον χρόνο, αλλά μέχρις εκεί».


Τι θα κάνει αν εκλεγεί

Για την οικονομική κρίση: «Με ενδιαφέρει ο έλεγχος της ανθρωπιστικής κρίσης. Θεωρώ αδιανόητο να πεθαίνουν σήμερα άνθρωποι από πείνα, από έλλειψη ηλεκτρικού, νερού, φαρμάκων, δεν το ανέχομαι ως άνθρωπος και ως δήμαρχος. Στη συνέχεια θα δούμε τα υπόλοιπα που έχουν να κάνουν με την καθαριότητα, την τάξη, τα πάρκα, τις άδειες κ.λπ., αλλά αυτό το θέμα προέχει. Θα καλέσω τα διαμερίσματα και μαζί με τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, τις μη κυβερνητικές και τους εθελοντές που ήδη έχουν δραστηριοποιηθεί, θα δούμε πώς από αύριο δεν θα πεθαίνουν άνθρωποι από αυτές τις αιτίες. Ολες αυτές οι οικογένειες, τα παιδιά, πρέπει να βρεθούν, να καταγραφούν και μετά να δούμε τι θα κάνουμε».



Για τους μετανάστες: «Σε συνεργασία με τις κοινότητές τους και τις οργανώσεις που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα μπορούμε να τους καταγράψουμε, να ξέρουμε πού μένουν, να τους διευκολύνουμε να μένουν κάπου. Για ένα διάστημα θα χρειαστεί να εξεταστούν τα αιτήματά τους και θα πρέπει είτε να μείνουν, είτε να φύγουν. Υπάρχουν νόμιμοι τρόποι να φύγουν οι μετανάστες, δεν χρειάζεται να τους χτυπά κάποιος ή να τους κάνει τη ζωή δύσκολη. Οπως υπάρχουν και νόμιμοι τρόποι για να μείνουν. Δεν είμαι υπέρ του χάους και όποιος ήρθε έμεινε, αυτές είναι μαλακίες των αντιπάλων μας. Δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μπει στην Ελλάδα όχι από τις πύλες της εισόδου, αλλά η Συνθήκη της Γενεύης δεν προβλέπει για έναν πρόσφυγα το πώς θα μπει σε μια χώρα. Με εμένα δήμαρχο οι μετανάστες θα προωθηθούν, θα μείνουν ή θα επιστρέψουν. Δεν θα στοιβάζονται».

Για τις υπηρεσίες του δήμου: «Με μεθόδους που χρησιμοποιούνται σε άλλες χώρες θέλω οι δημότες να αξιολογήσουν τις υπηρεσίες που έχουν προκειμένου να τις αλλάξουμε ή να τις καταργήσουμε. Μπορούν να κάνουν και οι ιδιώτες με εξωτερικές εταιρείες τις δουλειές που κάνει ο δήμος, -και καλύτερα ενδεχομένως. Θέλω να ξέρουν αυτοί που θα με ψηφίσουν ότι εγώ θα ήθελα, με τα ίδια λεφτά, να παρέχονται καλύτερες υπηρεσίες για περισσότερο κόσμο. Αν αυτό γίνει με ιδιώτες, έχει καλώς. Βελτίωση, βέβαια, σημαίνει και απολύσεις».
Ζώντας με τον ιό
Η αποκάλυψη του Γρηγόρη Βαλλιανάτου πριν από λίγες ημέρες ότι είναι οροθετικός, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε σάλο. Μιλώντας στο «ΘΕΜΑ», ο ίδιος δηλώνει πως δεν γνωρίζει πότε και ποιος του μετέδωσε τον επάρατο ιό. «Δεν γνωρίζω πώς κόλλησα, ούτε με ενδιαφέρει. Δεν θεωρώ ότι, όποιος και εάν ήταν, έκανε κάτι κακό, διότι εκείνη την εποχή σίγουρα δεν ήξερε ότι είναι φορέας. Μέχρι το ’85 δεν υπήρχε θέμα προφυλακτικών. Αν ήταν δέκα χρόνια αργότερα ή τώρα, θα μπορούσα να τον κατηγορήσω ως ανεύθυνο. Οι ρυθμοί με τους οποίους κάναμε σεξ εκείνη την εποχή με διαφορετικούς συντρόφους ήταν τρία, τέσσερα άτομα την εβδομάδα. Είναι σαφές ότι το κόλλησα από κάποιον φίλο σε κάποιο μπαρ». Γιατί όμως αποκάλυψε το πρόβλημα της υγείας του έπειτα από 30 χρόνια; 



Κάποιοι υποστήριξαν ότι επρόκειτο για επικοινωνιακή κίνηση - εξάλλου ο ίδιος είναι ένας επιτυχημένος επικοινωνιολόγος. Σε αυτή τη μομφή, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος απαντά πως είχε «εσωτερική πληροφόρηση» από αντίπαλο πολιτικό στρατόπεδο -το οποίο δεν κατονομάζει- ότι θα χρησιμοποιούσε προεκλογικά το AIDS εναντίον του, οπότε ο ίδιος θέλησε να προλάβει τις εξελίξεις. «Ηξερα ότι κάποιοι θα το πουν και μετά θα με κατηγορούσαν ότι το κρύβω. Καταστροφή. Είναι όμως κάτι που είχα πει και πριν από 12 χρόνια στην τηλεόραση και το ψιλο-λέω όποτε βγαίνω στην TV, ότι δηλαδή πρέπει να προσέχει κανείς το AIDS». 

Δεν είναι όμως μόνο ο θανάσιμα επικίνδυνος ιός για τον οποίον μιλά χωρίς ενδοιασμούς και υπεκφυγές. Με την ίδια κυνική και ψύχραιμη ευθύτητα παραδέχεται τη σχέση του με τα drags. «Τα ναρκωτικά τα ξέρω, τα έχω πάρει όλα - αλλά χωρίς σύριγγες. Δεν συνιστώ σε κανέναν να πάρει ναρκωτικά, αλλά εγώ τα έχω πάρει. Αρκετές φορές, όχι όμως στο σημείο να εθιστώ. Τώρα κάνω κάνα “μπάφο” στη χάση και στη φέξη, μια-δυο “μυτιές” τον χρόνο, αλλά μέχρις εκεί».


Τι θα κάνει αν εκλεγεί

Για την οικονομική κρίση: «Με ενδιαφέρει ο έλεγχος της ανθρωπιστικής κρίσης. Θεωρώ αδιανόητο να πεθαίνουν σήμερα άνθρωποι από πείνα, από έλλειψη ηλεκτρικού, νερού, φαρμάκων, δεν το ανέχομαι ως άνθρωπος και ως δήμαρχος. Στη συνέχεια θα δούμε τα υπόλοιπα που έχουν να κάνουν με την καθαριότητα, την τάξη, τα πάρκα, τις άδειες κ.λπ., αλλά αυτό το θέμα προέχει. Θα καλέσω τα διαμερίσματα και μαζί με τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, τις μη κυβερνητικές και τους εθελοντές που ήδη έχουν δραστηριοποιηθεί, θα δούμε πώς από αύριο δεν θα πεθαίνουν άνθρωποι από αυτές τις αιτίες. Ολες αυτές οι οικογένειες, τα παιδιά, πρέπει να βρεθούν, να καταγραφούν και μετά να δούμε τι θα κάνουμε».



Για τους μετανάστες: «Σε συνεργασία με τις κοινότητές τους και τις οργανώσεις που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα μπορούμε να τους καταγράψουμε, να ξέρουμε πού μένουν, να τους διευκολύνουμε να μένουν κάπου. Για ένα διάστημα θα χρειαστεί να εξεταστούν τα αιτήματά τους και θα πρέπει είτε να μείνουν, είτε να φύγουν. Υπάρχουν νόμιμοι τρόποι να φύγουν οι μετανάστες, δεν χρειάζεται να τους χτυπά κάποιος ή να τους κάνει τη ζωή δύσκολη. Οπως υπάρχουν και νόμιμοι τρόποι για να μείνουν. Δεν είμαι υπέρ του χάους και όποιος ήρθε έμεινε, αυτές είναι μαλακίες των αντιπάλων μας. Δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μπει στην Ελλάδα όχι από τις πύλες της εισόδου, αλλά η Συνθήκη της Γενεύης δεν προβλέπει για έναν πρόσφυγα το πώς θα μπει σε μια χώρα. Με εμένα δήμαρχο οι μετανάστες θα προωθηθούν, θα μείνουν ή θα επιστρέψουν. Δεν θα στοιβάζονται».

Για τις υπηρεσίες του δήμου: «Με μεθόδους που χρησιμοποιούνται σε άλλες χώρες θέλω οι δημότες να αξιολογήσουν τις υπηρεσίες που έχουν προκειμένου να τις αλλάξουμε ή να τις καταργήσουμε. Μπορούν να κάνουν και οι ιδιώτες με εξωτερικές εταιρείες τις δουλειές που κάνει ο δήμος, -και καλύτερα ενδεχομένως. Θέλω να ξέρουν αυτοί που θα με ψηφίσουν ότι εγώ θα ήθελα, με τα ίδια λεφτά, να παρέχονται καλύτερες υπηρεσίες για περισσότερο κόσμο. Αν αυτό γίνει με ιδιώτες, έχει καλώς. Βελτίωση, βέβαια, σημαίνει και απολύσεις».
Η αποκάλυψη του Γρηγόρη Βαλλιανάτου πριν από λίγες ημέρες ότι είναι οροθετικός, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε σάλο. Μιλώντας στο «ΘΕΜΑ», ο ίδιος δηλώνει πως δεν γνωρίζει πότε και ποιος του μετέδωσε τον επάρατο ιό. «Δεν γνωρίζω πώς κόλλησα, ούτε με ενδιαφέρει. Δεν θεωρώ ότι, όποιος και εάν ήταν, έκανε κάτι κακό, διότι εκείνη την εποχή σίγουρα δεν ήξερε ότι είναι φορέας. Μέχρι το ’85 δεν υπήρχε θέμα προφυλακτικών. Αν ήταν δέκα χρόνια αργότερα ή τώρα, θα μπορούσα να τον κατηγορήσω ως ανεύθυνο. Οι ρυθμοί με τους οποίους κάναμε σεξ εκείνη την εποχή με διαφορετικούς συντρόφους ήταν τρία, τέσσερα άτομα την εβδομάδα. Είναι σαφές ότι το κόλλησα από κάποιον φίλο σε κάποιο μπαρ». Γιατί όμως αποκάλυψε το πρόβλημα της υγείας του έπειτα από 30 χρόνια; 


Κάποιοι υποστήριξαν ότι επρόκειτο για επικοινωνιακή κίνηση - εξάλλου ο ίδιος είναι ένας επιτυχημένος επικοινωνιολόγος. Σε αυτή τη μομφή, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος απαντά πως είχε «εσωτερική πληροφόρηση» από αντίπαλο πολιτικό στρατόπεδο -το οποίο δεν κατονομάζει- ότι θα χρησιμοποιούσε προεκλογικά το AIDS εναντίον του, οπότε ο ίδιος θέλησε να προλάβει τις εξελίξεις. «Ηξερα ότι κάποιοι θα το πουν και μετά θα με κατηγορούσαν ότι το κρύβω. Καταστροφή. Είναι όμως κάτι που είχα πει και πριν από 12 χρόνια στην τηλεόραση και το ψιλο-λέω όποτε βγαίνω στην TV, ότι δηλαδή πρέπει να προσέχει κανείς το AIDS». 

Δεν είναι όμως μόνο ο θανάσιμα επικίνδυνος ιός για τον οποίον μιλά χωρίς ενδοιασμούς και υπεκφυγές. Με την ίδια κυνική και ψύχραιμη ευθύτητα παραδέχεται τη σχέση του με τα drags. «Τα ναρκωτικά τα ξέρω, τα έχω πάρει όλα - αλλά χωρίς σύριγγες. Δεν συνιστώ σε κανέναν να πάρει ναρκωτικά, αλλά εγώ τα έχω πάρει. Αρκετές φορές, όχι όμως στο σημείο να εθιστώ. Τώρα κάνω κάνα “μπάφο” στη χάση και στη φέξη, μια-δυο “μυτιές” τον χρόνο, αλλά μέχρις εκεί».


Τι θα κάνει αν εκλεγεί

Για την οικονομική κρίση: «Με ενδιαφέρει ο έλεγχος της ανθρωπιστικής κρίσης. Θεωρώ αδιανόητο να πεθαίνουν σήμερα άνθρωποι από πείνα, από έλλειψη ηλεκτρικού, νερού, φαρμάκων, δεν το ανέχομαι ως άνθρωπος και ως δήμαρχος. Στη συνέχεια θα δούμε τα υπόλοιπα που έχουν να κάνουν με την καθαριότητα, την τάξη, τα πάρκα, τις άδειες κ.λπ., αλλά αυτό το θέμα προέχει. Θα καλέσω τα διαμερίσματα και μαζί με τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, τις μη κυβερνητικές και τους εθελοντές που ήδη έχουν δραστηριοποιηθεί, θα δούμε πώς από αύριο δεν θα πεθαίνουν άνθρωποι από αυτές τις αιτίες. Ολες αυτές οι οικογένειες, τα παιδιά, πρέπει να βρεθούν, να καταγραφούν και μετά να δούμε τι θα κάνουμε».



Για τους μετανάστες: «Σε συνεργασία με τις κοινότητές τους και τις οργανώσεις που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα μπορούμε να τους καταγράψουμε, να ξέρουμε πού μένουν, να τους διευκολύνουμε να μένουν κάπου. Για ένα διάστημα θα χρειαστεί να εξεταστούν τα αιτήματά τους και θα πρέπει είτε να μείνουν, είτε να φύγουν. Υπάρχουν νόμιμοι τρόποι να φύγουν οι μετανάστες, δεν χρειάζεται να τους χτυπά κάποιος ή να τους κάνει τη ζωή δύσκολη. Οπως υπάρχουν και νόμιμοι τρόποι για να μείνουν. Δεν είμαι υπέρ του χάους και όποιος ήρθε έμεινε, αυτές είναι μαλακίες των αντιπάλων μας. Δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μπει στην Ελλάδα όχι από τις πύλες της εισόδου, αλλά η Συνθήκη της Γενεύης δεν προβλέπει για έναν πρόσφυγα το πώς θα μπει σε μια χώρα. Με εμένα δήμαρχο οι μετανάστες θα προωθηθούν, θα μείνουν ή θα επιστρέψουν. Δεν θα στοιβάζονται».

Για τις υπηρεσίες του δήμου: «Με μεθόδους που χρησιμοποιούνται σε άλλες χώρες θέλω οι δημότες να αξιολογήσουν τις υπηρεσίες που έχουν προκειμένου να τις αλλάξουμε ή να τις καταργήσουμε. Μπορούν να κάνουν και οι ιδιώτες με εξωτερικές εταιρείες τις δουλειές που κάνει ο δήμος, -και καλύτερα ενδεχομένως. Θέλω να ξέρουν αυτοί που θα με ψηφίσουν ότι εγώ θα ήθελα, με τα ίδια λεφτά, να παρέχονται καλύτερες υπηρεσίες για περισσότερο κόσμο. Αν αυτό γίνει με ιδιώτες, έχει καλώς. Βελτίωση, βέβαια, σημαίνει και απολύσεις».

Κάποιοι υποστήριξαν ότι επρόκειτο για επικοινωνιακή κίνηση - εξάλλου ο ίδιος είναι ένας επιτυχημένος επικοινωνιολόγος. Σε αυτή τη μομφή, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος απαντά πως είχε «εσωτερική πληροφόρηση» από αντίπαλο πολιτικό στρατόπεδο -το οποίο δεν κατονομάζει- ότι θα χρησιμοποιούσε προεκλογικά το AIDS εναντίον του, οπότε ο ίδιος θέλησε να προλάβει τις εξελίξεις. «Ηξερα ότι κάποιοι θα το πουν και μετά θα με κατηγορούσαν ότι το κρύβω. Καταστροφή. Είναι όμως κάτι που είχα πει και πριν από 12 χρόνια στην τηλεόραση και το ψιλο-λέω όποτε βγαίνω στην TV, ότι δηλαδή πρέπει να προσέχει κανείς το AIDS». 

Δεν είναι όμως μόνο ο θανάσιμα επικίνδυνος ιός για τον οποίον μιλά χωρίς ενδοιασμούς και υπεκφυγές. Με την ίδια κυνική και ψύχραιμη ευθύτητα παραδέχεται τη σχέση του με τα drags. «Τα ναρκωτικά τα ξέρω, τα έχω πάρει όλα - αλλά χωρίς σύριγγες. Δεν συνιστώ σε κανέναν να πάρει ναρκωτικά, αλλά εγώ τα έχω πάρει. Αρκετές φορές, όχι όμως στο σημείο να εθιστώ. Τώρα κάνω κάνα “μπάφο” στη χάση και στη φέξη, μια-δυο “μυτιές” τον χρόνο, αλλά μέχρις εκεί».


Τι θα κάνει αν εκλεγεί

Για την οικονομική κρίση: «Με ενδιαφέρει ο έλεγχος της ανθρωπιστικής κρίσης. Θεωρώ αδιανόητο να πεθαίνουν σήμερα άνθρωποι από πείνα, από έλλειψη ηλεκτρικού, νερού, φαρμάκων, δεν το ανέχομαι ως άνθρωπος και ως δήμαρχος. Στη συνέχεια θα δούμε τα υπόλοιπα που έχουν να κάνουν με την καθαριότητα, την τάξη, τα πάρκα, τις άδειες κ.λπ., αλλά αυτό το θέμα προέχει. Θα καλέσω τα διαμερίσματα και μαζί με τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, τις μη κυβερνητικές και τους εθελοντές που ήδη έχουν δραστηριοποιηθεί, θα δούμε πώς από αύριο δεν θα πεθαίνουν άνθρωποι από αυτές τις αιτίες. Ολες αυτές οι οικογένειες, τα παιδιά, πρέπει να βρεθούν, να καταγραφούν και μετά να δούμε τι θα κάνουμε».



Για τους μετανάστες: «Σε συνεργασία με τις κοινότητές τους και τις οργανώσεις που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα μπορούμε να τους καταγράψουμε, να ξέρουμε πού μένουν, να τους διευκολύνουμε να μένουν κάπου. Για ένα διάστημα θα χρειαστεί να εξεταστούν τα αιτήματά τους και θα πρέπει είτε να μείνουν, είτε να φύγουν. Υπάρχουν νόμιμοι τρόποι να φύγουν οι μετανάστες, δεν χρειάζεται να τους χτυπά κάποιος ή να τους κάνει τη ζωή δύσκολη. Οπως υπάρχουν και νόμιμοι τρόποι για να μείνουν. Δεν είμαι υπέρ του χάους και όποιος ήρθε έμεινε, αυτές είναι μαλακίες των αντιπάλων μας. Δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μπει στην Ελλάδα όχι από τις πύλες της εισόδου, αλλά η Συνθήκη της Γενεύης δεν προβλέπει για έναν πρόσφυγα το πώς θα μπει σε μια χώρα. Με εμένα δήμαρχο οι μετανάστες θα προωθηθούν, θα μείνουν ή θα επιστρέψουν. Δεν θα στοιβάζονται».

Για τις υπηρεσίες του δήμου: «Με μεθόδους που χρησιμοποιούνται σε άλλες χώρες θέλω οι δημότες να αξιολογήσουν τις υπηρεσίες που έχουν προκειμένου να τις αλλάξουμε ή να τις καταργήσουμε. Μπορούν να κάνουν και οι ιδιώτες με εξωτερικές εταιρείες τις δουλειές που κάνει ο δήμος, -και καλύτερα ενδεχομένως. Θέλω να ξέρουν αυτοί που θα με ψηφίσουν ότι εγώ θα ήθελα, με τα ίδια λεφτά, να παρέχονται καλύτερες υπηρεσίες για περισσότερο κόσμο. Αν αυτό γίνει με ιδιώτες, έχει καλώς. Βελτίωση, βέβαια, σημαίνει και απολύσεις».
Κάποιοι υποστήριξαν ότι επρόκειτο για επικοινωνιακή κίνηση - εξάλλου ο ίδιος είναι ένας επιτυχημένος επικοινωνιολόγος. Σε αυτή τη μομφή, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος απαντά πως είχε «εσωτερική πληροφόρηση» από αντίπαλο πολιτικό στρατόπεδο -το οποίο δεν κατονομάζει- ότι θα χρησιμοποιούσε προεκλογικά το AIDS εναντίον του, οπότε ο ίδιος θέλησε να προλάβει τις εξελίξεις. «Ηξερα ότι κάποιοι θα το πουν και μετά θα με κατηγορούσαν ότι το κρύβω. Καταστροφή. Είναι όμως κάτι που είχα πει και πριν από 12 χρόνια στην τηλεόραση και το ψιλο-λέω όποτε βγαίνω στην TV, ότι δηλαδή πρέπει να προσέχει κανείς το AIDS». 
Δεν είναι όμως μόνο ο θανάσιμα επικίνδυνος ιός για τον οποίον μιλά χωρίς ενδοιασμούς και υπεκφυγές. Με την ίδια κυνική και ψύχραιμη ευθύτητα παραδέχεται τη σχέση του με τα drags. «Τα ναρκωτικά τα ξέρω, τα έχω πάρει όλα - αλλά χωρίς σύριγγες. Δεν συνιστώ σε κανέναν να πάρει ναρκωτικά, αλλά εγώ τα έχω πάρει. Αρκετές φορές, όχι όμως στο σημείο να εθιστώ. Τώρα κάνω κάνα “μπάφο” στη χάση και στη φέξη, μια-δυο “μυτιές” τον χρόνο, αλλά μέχρις εκεί».


Τι θα κάνει αν εκλεγεί

Για την οικονομική κρίση: «Με ενδιαφέρει ο έλεγχος της ανθρωπιστικής κρίσης. Θεωρώ αδιανόητο να πεθαίνουν σήμερα άνθρωποι από πείνα, από έλλειψη ηλεκτρικού, νερού, φαρμάκων, δεν το ανέχομαι ως άνθρωπος και ως δήμαρχος. Στη συνέχεια θα δούμε τα υπόλοιπα που έχουν να κάνουν με την καθαριότητα, την τάξη, τα πάρκα, τις άδειες κ.λπ., αλλά αυτό το θέμα προέχει. Θα καλέσω τα διαμερίσματα και μαζί με τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, τις μη κυβερνητικές και τους εθελοντές που ήδη έχουν δραστηριοποιηθεί, θα δούμε πώς από αύριο δεν θα πεθαίνουν άνθρωποι από αυτές τις αιτίες. Ολες αυτές οι οικογένειες, τα παιδιά, πρέπει να βρεθούν, να καταγραφούν και μετά να δούμε τι θα κάνουμε».



Για τους μετανάστες: «Σε συνεργασία με τις κοινότητές τους και τις οργανώσεις που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα μπορούμε να τους καταγράψουμε, να ξέρουμε πού μένουν, να τους διευκολύνουμε να μένουν κάπου. Για ένα διάστημα θα χρειαστεί να εξεταστούν τα αιτήματά τους και θα πρέπει είτε να μείνουν, είτε να φύγουν. Υπάρχουν νόμιμοι τρόποι να φύγουν οι μετανάστες, δεν χρειάζεται να τους χτυπά κάποιος ή να τους κάνει τη ζωή δύσκολη. Οπως υπάρχουν και νόμιμοι τρόποι για να μείνουν. Δεν είμαι υπέρ του χάους και όποιος ήρθε έμεινε, αυτές είναι μαλακίες των αντιπάλων μας. Δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μπει στην Ελλάδα όχι από τις πύλες της εισόδου, αλλά η Συνθήκη της Γενεύης δεν προβλέπει για έναν πρόσφυγα το πώς θα μπει σε μια χώρα. Με εμένα δήμαρχο οι μετανάστες θα προωθηθούν, θα μείνουν ή θα επιστρέψουν. Δεν θα στοιβάζονται».

Για τις υπηρεσίες του δήμου: «Με μεθόδους που χρησιμοποιούνται σε άλλες χώρες θέλω οι δημότες να αξιολογήσουν τις υπηρεσίες που έχουν προκειμένου να τις αλλάξουμε ή να τις καταργήσουμε. Μπορούν να κάνουν και οι ιδιώτες με εξωτερικές εταιρείες τις δουλειές που κάνει ο δήμος, -και καλύτερα ενδεχομένως. Θέλω να ξέρουν αυτοί που θα με ψηφίσουν ότι εγώ θα ήθελα, με τα ίδια λεφτά, να παρέχονται καλύτερες υπηρεσίες για περισσότερο κόσμο. Αν αυτό γίνει με ιδιώτες, έχει καλώς. Βελτίωση, βέβαια, σημαίνει και απολύσεις».
Δεν είναι όμως μόνο ο θανάσιμα επικίνδυνος ιός για τον οποίον μιλά χωρίς ενδοιασμούς και υπεκφυγές. Με την ίδια κυνική και ψύχραιμη ευθύτητα παραδέχεται τη σχέση του με τα drags. «Τα ναρκωτικά τα ξέρω, τα έχω πάρει όλα - αλλά χωρίς σύριγγες. Δεν συνιστώ σε κανέναν να πάρει ναρκωτικά, αλλά εγώ τα έχω πάρει. Αρκετές φορές, όχι όμως στο σημείο να εθιστώ. Τώρα κάνω κάνα “μπάφο” στη χάση και στη φέξη, μια-δυο “μυτιές” τον χρόνο, αλλά μέχρις εκεί».

Τι θα κάνει αν εκλεγεί

Για την οικονομική κρίση: «Με ενδιαφέρει ο έλεγχος της ανθρωπιστικής κρίσης. Θεωρώ αδιανόητο να πεθαίνουν σήμερα άνθρωποι από πείνα, από έλλειψη ηλεκτρικού, νερού, φαρμάκων, δεν το ανέχομαι ως άνθρωπος και ως δήμαρχος. Στη συνέχεια θα δούμε τα υπόλοιπα που έχουν να κάνουν με την καθαριότητα, την τάξη, τα πάρκα, τις άδειες κ.λπ., αλλά αυτό το θέμα προέχει. Θα καλέσω τα διαμερίσματα και μαζί με τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, τις μη κυβερνητικές και τους εθελοντές που ήδη έχουν δραστηριοποιηθεί, θα δούμε πώς από αύριο δεν θα πεθαίνουν άνθρωποι από αυτές τις αιτίες. Ολες αυτές οι οικογένειες, τα παιδιά, πρέπει να βρεθούν, να καταγραφούν και μετά να δούμε τι θα κάνουμε».



Για τους μετανάστες: «Σε συνεργασία με τις κοινότητές τους και τις οργανώσεις που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα μπορούμε να τους καταγράψουμε, να ξέρουμε πού μένουν, να τους διευκολύνουμε να μένουν κάπου. Για ένα διάστημα θα χρειαστεί να εξεταστούν τα αιτήματά τους και θα πρέπει είτε να μείνουν, είτε να φύγουν. Υπάρχουν νόμιμοι τρόποι να φύγουν οι μετανάστες, δεν χρειάζεται να τους χτυπά κάποιος ή να τους κάνει τη ζωή δύσκολη. Οπως υπάρχουν και νόμιμοι τρόποι για να μείνουν. Δεν είμαι υπέρ του χάους και όποιος ήρθε έμεινε, αυτές είναι μαλακίες των αντιπάλων μας. Δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μπει στην Ελλάδα όχι από τις πύλες της εισόδου, αλλά η Συνθήκη της Γενεύης δεν προβλέπει για έναν πρόσφυγα το πώς θα μπει σε μια χώρα. Με εμένα δήμαρχο οι μετανάστες θα προωθηθούν, θα μείνουν ή θα επιστρέψουν. Δεν θα στοιβάζονται».

Για τις υπηρεσίες του δήμου: «Με μεθόδους που χρησιμοποιούνται σε άλλες χώρες θέλω οι δημότες να αξιολογήσουν τις υπηρεσίες που έχουν προκειμένου να τις αλλάξουμε ή να τις καταργήσουμε. Μπορούν να κάνουν και οι ιδιώτες με εξωτερικές εταιρείες τις δουλειές που κάνει ο δήμος, -και καλύτερα ενδεχομένως. Θέλω να ξέρουν αυτοί που θα με ψηφίσουν ότι εγώ θα ήθελα, με τα ίδια λεφτά, να παρέχονται καλύτερες υπηρεσίες για περισσότερο κόσμο. Αν αυτό γίνει με ιδιώτες, έχει καλώς. Βελτίωση, βέβαια, σημαίνει και απολύσεις».
Τι θα κάνει αν εκλεγεί

Για την οικονομική κρίση: «Με ενδιαφέρει ο έλεγχος της ανθρωπιστικής κρίσης. Θεωρώ αδιανόητο να πεθαίνουν σήμερα άνθρωποι από πείνα, από έλλειψη ηλεκτρικού, νερού, φαρμάκων, δεν το ανέχομαι ως άνθρωπος και ως δήμαρχος. Στη συνέχεια θα δούμε τα υπόλοιπα που έχουν να κάνουν με την καθαριότητα, την τάξη, τα πάρκα, τις άδειες κ.λπ., αλλά αυτό το θέμα προέχει. Θα καλέσω τα διαμερίσματα και μαζί με τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, τις μη κυβερνητικές και τους εθελοντές που ήδη έχουν δραστηριοποιηθεί, θα δούμε πώς από αύριο δεν θα πεθαίνουν άνθρωποι από αυτές τις αιτίες. Ολες αυτές οι οικογένειες, τα παιδιά, πρέπει να βρεθούν, να καταγραφούν και μετά να δούμε τι θα κάνουμε».



Για τους μετανάστες: «Σε συνεργασία με τις κοινότητές τους και τις οργανώσεις που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα μπορούμε να τους καταγράψουμε, να ξέρουμε πού μένουν, να τους διευκολύνουμε να μένουν κάπου. Για ένα διάστημα θα χρειαστεί να εξεταστούν τα αιτήματά τους και θα πρέπει είτε να μείνουν, είτε να φύγουν. Υπάρχουν νόμιμοι τρόποι να φύγουν οι μετανάστες, δεν χρειάζεται να τους χτυπά κάποιος ή να τους κάνει τη ζωή δύσκολη. Οπως υπάρχουν και νόμιμοι τρόποι για να μείνουν. Δεν είμαι υπέρ του χάους και όποιος ήρθε έμεινε, αυτές είναι μαλακίες των αντιπάλων μας. Δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μπει στην Ελλάδα όχι από τις πύλες της εισόδου, αλλά η Συνθήκη της Γενεύης δεν προβλέπει για έναν πρόσφυγα το πώς θα μπει σε μια χώρα. Με εμένα δήμαρχο οι μετανάστες θα προωθηθούν, θα μείνουν ή θα επιστρέψουν. Δεν θα στοιβάζονται».

Για τις υπηρεσίες του δήμου: «Με μεθόδους που χρησιμοποιούνται σε άλλες χώρες θέλω οι δημότες να αξιολογήσουν τις υπηρεσίες που έχουν προκειμένου να τις αλλάξουμε ή να τις καταργήσουμε. Μπορούν να κάνουν και οι ιδιώτες με εξωτερικές εταιρείες τις δουλειές που κάνει ο δήμος, -και καλύτερα ενδεχομένως. Θέλω να ξέρουν αυτοί που θα με ψηφίσουν ότι εγώ θα ήθελα, με τα ίδια λεφτά, να παρέχονται καλύτερες υπηρεσίες για περισσότερο κόσμο. Αν αυτό γίνει με ιδιώτες, έχει καλώς. Βελτίωση, βέβαια, σημαίνει και απολύσεις».
Τι θα κάνει αν εκλεγεί
Για την οικονομική κρίση: «Με ενδιαφέρει ο έλεγχος της ανθρωπιστικής κρίσης. Θεωρώ αδιανόητο να πεθαίνουν σήμερα άνθρωποι από πείνα, από έλλειψη ηλεκτρικού, νερού, φαρμάκων, δεν το ανέχομαι ως άνθρωπος και ως δήμαρχος. Στη συνέχεια θα δούμε τα υπόλοιπα που έχουν να κάνουν με την καθαριότητα, την τάξη, τα πάρκα, τις άδειες κ.λπ., αλλά αυτό το θέμα προέχει. Θα καλέσω τα διαμερίσματα και μαζί με τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, τις μη κυβερνητικές και τους εθελοντές που ήδη έχουν δραστηριοποιηθεί, θα δούμε πώς από αύριο δεν θα πεθαίνουν άνθρωποι από αυτές τις αιτίες. Ολες αυτές οι οικογένειες, τα παιδιά, πρέπει να βρεθούν, να καταγραφούν και μετά να δούμε τι θα κάνουμε».



Για τους μετανάστες: «Σε συνεργασία με τις κοινότητές τους και τις οργανώσεις που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα μπορούμε να τους καταγράψουμε, να ξέρουμε πού μένουν, να τους διευκολύνουμε να μένουν κάπου. Για ένα διάστημα θα χρειαστεί να εξεταστούν τα αιτήματά τους και θα πρέπει είτε να μείνουν, είτε να φύγουν. Υπάρχουν νόμιμοι τρόποι να φύγουν οι μετανάστες, δεν χρειάζεται να τους χτυπά κάποιος ή να τους κάνει τη ζωή δύσκολη. Οπως υπάρχουν και νόμιμοι τρόποι για να μείνουν. Δεν είμαι υπέρ του χάους και όποιος ήρθε έμεινε, αυτές είναι μαλακίες των αντιπάλων μας. Δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μπει στην Ελλάδα όχι από τις πύλες της εισόδου, αλλά η Συνθήκη της Γενεύης δεν προβλέπει για έναν πρόσφυγα το πώς θα μπει σε μια χώρα. Με εμένα δήμαρχο οι μετανάστες θα προωθηθούν, θα μείνουν ή θα επιστρέψουν. Δεν θα στοιβάζονται».

Για τις υπηρεσίες του δήμου: «Με μεθόδους που χρησιμοποιούνται σε άλλες χώρες θέλω οι δημότες να αξιολογήσουν τις υπηρεσίες που έχουν προκειμένου να τις αλλάξουμε ή να τις καταργήσουμε. Μπορούν να κάνουν και οι ιδιώτες με εξωτερικές εταιρείες τις δουλειές που κάνει ο δήμος, -και καλύτερα ενδεχομένως. Θέλω να ξέρουν αυτοί που θα με ψηφίσουν ότι εγώ θα ήθελα, με τα ίδια λεφτά, να παρέχονται καλύτερες υπηρεσίες για περισσότερο κόσμο. Αν αυτό γίνει με ιδιώτες, έχει καλώς. Βελτίωση, βέβαια, σημαίνει και απολύσεις».
Για την οικονομική κρίση: «Με ενδιαφέρει ο έλεγχος της ανθρωπιστικής κρίσης. Θεωρώ αδιανόητο να πεθαίνουν σήμερα άνθρωποι από πείνα, από έλλειψη ηλεκτρικού, νερού, φαρμάκων, δεν το ανέχομαι ως άνθρωπος και ως δήμαρχος. Στη συνέχεια θα δούμε τα υπόλοιπα που έχουν να κάνουν με την καθαριότητα, την τάξη, τα πάρκα, τις άδειες κ.λπ., αλλά αυτό το θέμα προέχει. Θα καλέσω τα διαμερίσματα και μαζί με τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, τις μη κυβερνητικές και τους εθελοντές που ήδη έχουν δραστηριοποιηθεί, θα δούμε πώς από αύριο δεν θα πεθαίνουν άνθρωποι από αυτές τις αιτίες. Ολες αυτές οι οικογένειες, τα παιδιά, πρέπει να βρεθούν, να καταγραφούν και μετά να δούμε τι θα κάνουμε».


Για τους μετανάστες: «Σε συνεργασία με τις κοινότητές τους και τις οργανώσεις που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα μπορούμε να τους καταγράψουμε, να ξέρουμε πού μένουν, να τους διευκολύνουμε να μένουν κάπου. Για ένα διάστημα θα χρειαστεί να εξεταστούν τα αιτήματά τους και θα πρέπει είτε να μείνουν, είτε να φύγουν. Υπάρχουν νόμιμοι τρόποι να φύγουν οι μετανάστες, δεν χρειάζεται να τους χτυπά κάποιος ή να τους κάνει τη ζωή δύσκολη. Οπως υπάρχουν και νόμιμοι τρόποι για να μείνουν. Δεν είμαι υπέρ του χάους και όποιος ήρθε έμεινε, αυτές είναι μαλακίες των αντιπάλων μας. Δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μπει στην Ελλάδα όχι από τις πύλες της εισόδου, αλλά η Συνθήκη της Γενεύης δεν προβλέπει για έναν πρόσφυγα το πώς θα μπει σε μια χώρα. Με εμένα δήμαρχο οι μετανάστες θα προωθηθούν, θα μείνουν ή θα επιστρέψουν. Δεν θα στοιβάζονται».

Για τις υπηρεσίες του δήμου: «Με μεθόδους που χρησιμοποιούνται σε άλλες χώρες θέλω οι δημότες να αξιολογήσουν τις υπηρεσίες που έχουν προκειμένου να τις αλλάξουμε ή να τις καταργήσουμε. Μπορούν να κάνουν και οι ιδιώτες με εξωτερικές εταιρείες τις δουλειές που κάνει ο δήμος, -και καλύτερα ενδεχομένως. Θέλω να ξέρουν αυτοί που θα με ψηφίσουν ότι εγώ θα ήθελα, με τα ίδια λεφτά, να παρέχονται καλύτερες υπηρεσίες για περισσότερο κόσμο. Αν αυτό γίνει με ιδιώτες, έχει καλώς. Βελτίωση, βέβαια, σημαίνει και απολύσεις».

Για τους μετανάστες: «Σε συνεργασία με τις κοινότητές τους και τις οργανώσεις που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα μπορούμε να τους καταγράψουμε, να ξέρουμε πού μένουν, να τους διευκολύνουμε να μένουν κάπου. Για ένα διάστημα θα χρειαστεί να εξεταστούν τα αιτήματά τους και θα πρέπει είτε να μείνουν, είτε να φύγουν. Υπάρχουν νόμιμοι τρόποι να φύγουν οι μετανάστες, δεν χρειάζεται να τους χτυπά κάποιος ή να τους κάνει τη ζωή δύσκολη. Οπως υπάρχουν και νόμιμοι τρόποι για να μείνουν. Δεν είμαι υπέρ του χάους και όποιος ήρθε έμεινε, αυτές είναι μαλακίες των αντιπάλων μας. Δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μπει στην Ελλάδα όχι από τις πύλες της εισόδου, αλλά η Συνθήκη της Γενεύης δεν προβλέπει για έναν πρόσφυγα το πώς θα μπει σε μια χώρα. Με εμένα δήμαρχο οι μετανάστες θα προωθηθούν, θα μείνουν ή θα επιστρέψουν. Δεν θα στοιβάζονται».

Για τις υπηρεσίες του δήμου: «Με μεθόδους που χρησιμοποιούνται σε άλλες χώρες θέλω οι δημότες να αξιολογήσουν τις υπηρεσίες που έχουν προκειμένου να τις αλλάξουμε ή να τις καταργήσουμε. Μπορούν να κάνουν και οι ιδιώτες με εξωτερικές εταιρείες τις δουλειές που κάνει ο δήμος, -και καλύτερα ενδεχομένως. Θέλω να ξέρουν αυτοί που θα με ψηφίσουν ότι εγώ θα ήθελα, με τα ίδια λεφτά, να παρέχονται καλύτερες υπηρεσίες για περισσότερο κόσμο. Αν αυτό γίνει με ιδιώτες, έχει καλώς. Βελτίωση, βέβαια, σημαίνει και απολύσεις».
Για τους μετανάστες: «Σε συνεργασία με τις κοινότητές τους και τις οργανώσεις που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα μπορούμε να τους καταγράψουμε, να ξέρουμε πού μένουν, να τους διευκολύνουμε να μένουν κάπου. Για ένα διάστημα θα χρειαστεί να εξεταστούν τα αιτήματά τους και θα πρέπει είτε να μείνουν, είτε να φύγουν. Υπάρχουν νόμιμοι τρόποι να φύγουν οι μετανάστες, δεν χρειάζεται να τους χτυπά κάποιος ή να τους κάνει τη ζωή δύσκολη. Οπως υπάρχουν και νόμιμοι τρόποι για να μείνουν. Δεν είμαι υπέρ του χάους και όποιος ήρθε έμεινε, αυτές είναι μαλακίες των αντιπάλων μας. Δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μπει στην Ελλάδα όχι από τις πύλες της εισόδου, αλλά η Συνθήκη της Γενεύης δεν προβλέπει για έναν πρόσφυγα το πώς θα μπει σε μια χώρα. Με εμένα δήμαρχο οι μετανάστες θα προωθηθούν, θα μείνουν ή θα επιστρέψουν. Δεν θα στοιβάζονται».
Για τις υπηρεσίες του δήμου: «Με μεθόδους που χρησιμοποιούνται σε άλλες χώρες θέλω οι δημότες να αξιολογήσουν τις υπηρεσίες που έχουν προκειμένου να τις αλλάξουμε ή να τις καταργήσουμε. Μπορούν να κάνουν και οι ιδιώτες με εξωτερικές εταιρείες τις δουλειές που κάνει ο δήμος, -και καλύτερα ενδεχομένως. Θέλω να ξέρουν αυτοί που θα με ψηφίσουν ότι εγώ θα ήθελα, με τα ίδια λεφτά, να παρέχονται καλύτερες υπηρεσίες για περισσότερο κόσμο. Αν αυτό γίνει με ιδιώτες, έχει καλώς. Βελτίωση, βέβαια, σημαίνει και απολύσεις».
Για τις υπηρεσίες του δήμου: «Με μεθόδους που χρησιμοποιούνται σε άλλες χώρες θέλω οι δημότες να αξιολογήσουν τις υπηρεσίες που έχουν προκειμένου να τις αλλάξουμε ή να τις καταργήσουμε. Μπορούν να κάνουν και οι ιδιώτες με εξωτερικές εταιρείες τις δουλειές που κάνει ο δήμος, -και καλύτερα ενδεχομένως. Θέλω να ξέρουν αυτοί που θα με ψηφίσουν ότι εγώ θα ήθελα, με τα ίδια λεφτά, να παρέχονται καλύτερες υπηρεσίες για περισσότερο κόσμο. Αν αυτό γίνει με ιδιώτες, έχει καλώς. Βελτίωση, βέβαια, σημαίνει και απολύσεις».

Κάπου στην αρχή της δεκαετίας του ’80 ένας νεαρός Ελληνας βρίσκεται για σπουδές στο Λονδίνο. Οι έντονες ανησυχίες του όμως δεν είναι μόνο ακαδημαϊκές και δεν εξαντλούνται στην κοινωνιολογία, στις πολιτικές επιστήμες και τις διεθνείς σχέσεις. 

read more "Πολιτική : Γρηγόρης Bαλλιανάτος «Ήμουν συνοδός ανδρών για 500 ευρώ τη βραδιά»" Διαβάστε περισσότερα...