.
Μετά από ένα τετράμηνο εσωκομματικών συζητήσεων και ενός έντονου προσυνεδριακού διαλόγου, όπου καταγράφηκαν και διαφωνίες για τη «γραμμή» του κόμματος, όλα τα μάτια είναι στραμμένα πλέον στο πρόσωπο της κ. Παπαρήγα, καθώς τίθεται το ερώτημα εάν θα συνεχίσει να είναι γραμματέας του ΚΚΕ.
Η μακροβιότερη αρχηγός πολιτικού κόμματος βρίσκεται στο «τιμόνι» του ΚΚΕ από το 1991 (13ο Συνέδριο) μέχρι και σήμερα. Tα δύο τελευταία χρόνια, ουκ ολίγες φορές η κ. Παπαρήγα σε σχετικά ερωτήματα αποχώρησης από τη θέση του γραμματέα παρέπεμπε στις εσωτερικές διαδικασίες του κόμματος.
Τον Δεκέμβριο του 2012 σε σχετικό ερώτημα η κ. Παπαρήγα είχε απαντήσει πως «το κόμμα δεν έχει έλλειψη σε ικανά πρόσωπα», ενώ και μέσω ραδιοφωνικών συνεντεύξεων είχε τονίσει ότι «η Κεντρική Επιτροπή, που είναι το ανώτερο καθοδηγητικό όργανο, γνωρίζει πολύ καλά εδώ και χρόνια ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να μου αναθέσει οποιαδήποτε άλλη δουλειά».
Οι δηλώσεις αυτές πολλές φορές ερμηνεύθηκαν ως προμήνυμα αλλαγών αλλά διαψεύστηκαν. Ωστόσο, έτσι ή αλλιώς το θέμα της διαδοχής έχει τεθεί και αναμένεται να απαντηθεί την τελευταία μέρα του 19ου Συνεδρίου, όταν θα κληθούν οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι να ψηφίσουν τη νέα Κεντρική Επιτροπή του κόμματος.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ενδέχεται η Ελένη Μπέλου, μέλος του Πολιτικού Γραφείου (εδώ και πολλά χρόνια βρίσκεται κοντά στην κ. Παπαρήγα), να αναλάβει στο συνέδριο τη θέση του προέδρου της αρμόδιας επιτροπής που θα εισηγηθεί τα νέα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής. Οσοι βέβαια γνωρίζουν έστω και λίγο τον τρόπο λειτουργίας του Περισσού, οι εκάστοτε αλλαγές στο ΚΚΕ γίνονται συντεταγμένα και σε χρόνο που το ίδιο το κόμμα επιλέγει. Ωστόσο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι το ΚΚΕ, από την εκλογική αναμέτρηση του Ιουνίου, βγήκε «πληγωμένο» καθώς έχασε τη μισή του εκλογική δύναμη, με το χαμηλότερο ποσοστό από τη μεταπολίτευση και μετά.
Με όλα τα σενάρια, ανοικτά, ακόμη και η κ. Παπαρήγα να παραμείνει στη θέση του γραμματέα του κόμματος - οι αλλαγές στην ηγεσία του ΚΚΕ συζητιούνται όπως και τα πιθανά πρόσωπα που μπορεί να την αντικαταστήσουν.
Μεταξύ των στελεχών που μπορεί να αντικαταστήσουν την κ. Παπαρήγα είναι τρία μέλη του Πολιτικού Γραφείου: ο Δημήτρης Κουτσούμπας, ο Γιώργος Μαρίνος και ο νεότερος ηλικιακά Νίκος Σοφιανός.
Από το 2007 είχαν κυκλοφορήσει σενάρια, για τη «μετά την Αλέκα» εποχή. «Σχεδιάζει να εγκαταλείψει τη θέση της στο 18ο συνέδριο του κόμματος, στις αρχές του 2009», λεγόταν τότε, ενώ ως πιθανότερος διάδοχος εμφανιζόταν ο τότε διευθυντής του «Ριζοσπάστη» Δ. Κουτσούμπας.
Αιτιολογώντας το προβάδισμα του οικονομολόγου Δ. Κουτσούμπα έναντι των υπόλοιπων «δελφίνων» προσμετρούσαν, τότε, στα υπέρ του την πολύχρονη φιλία του με την Αλ. Παπαρήγα. Στα συν του κ. Κουτσούμπα είναι ότι πλέον διατηρεί άριστες σχέσεις και με τον Δ. Γόντικα.
Ο δεύτερος υποψήφιος για τη θέση του γραμματέα είναι ο Γ. Μαρίνος, ο οποίος θεωρείται ένας εκ των στενών συνεργατών της κ. Παπαρήγα. Ο Γ. Μαρίνος εξελέγη βουλευτής Εύβοιας με το ΚΚΕ το 2007, το 2009 και τον Μάιο του 2012. Δεν εξελέγη τον Ιούνιο. Η θητεία του στη Βουλή ήταν χαμηλών τόνων, ενώ μετέχει στο Πολιτικό Γραφείο της Κεντρικής Επιτροπής από το 17ο συνέδριο, του 2005.
«Αουτσάιντερ» θεωρείται ο Ν. Σοφιανός, ο οποίος υπήρξε γραμματέας της ΚΝΕ την περίοδο μετά τη διάσπαση του 1991 και η ανάδειξή του στο Π.Γ. στο τελευταίο συνέδριο προκάλεσε το ενδιαφέρον όσων αναζητούν τον άνθρωπο που θα μπορούσε να αποτελέσει μια εναλλακτική λύση. Ως υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων κρίθηκε ότι τα πήγε καλά, συγκεντρώνοντας ποσοστό κοντά στο 14%.
ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ
Ψηφίστηκαν οι θέσεις της ΚΕ
Ψηφίστηκαν οι θέσεις της ΚΕ
Σύμφωνα με στελέχη του κόμματος, θέμα αμφισβήτησης των θέσεων της ΚΕ δεν τίθεται από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους -η ηγεσία έδωσε στοιχεία ότι περίπου το 97% των μελών υπερψήφισε τα ντοκουμέντα του 19ου Συνεδρίου-, ενώ σημειώνουν ότι το «πάνω χέρι» έχει το κραταιό στέλεχος, εδώ και δεκαετίες, Δημήτρης Γόντικας.
Τα κρίσιμα Συνέδρια του ΚΚΕ μετά το 1974
Τα συνέδρια του ΚΚΕ από τη μεταπολίτευση έως σήμερα αποτέλεσαν, στο έναν ή τον άλλο βαθμό, σταθμούς στην ιστορία του. Από το 10ο Συνέδριο το 1978, το πρώτο σε συνθήκες νομιμότητας, μέχρι και το 19ο Συνέδριο που ξεκινά σήμερα τις εργασίες του στον Περισσό. Ωστόσο τρία συνέδρια του ΚΚΕ, από το 1974 και μετά, αποτέλεσαν κρίσιμους σταθμούς. Το 10ο Συνέδριο το 1978 που ήταν το πρώτο νόμιμο και στο οποίο καταγράφηκε η υπεροχή του ΚΚΕ έναντι του ΚΚΕ Εσωτερικού. Το 13ο το 1991, καθώς επήλθε η διάσπαση του κόμματος και σηματοδότησε «δραματικές κομματικές απώλειες». Και τέλος το 15ο Συνέδριο, στο οποίο ψηφίστηκαν το νέο πρόγραμμα και το καταστατικό του κόμματος.
10o. Το πρώτο νόμιμο μετά την παρανομία
12-20 Μαΐου 1978: Το 10ο Συνέδριο συνήλθε στην Αθήνα (Γήπεδο «Μίλωνα») και ήταν το πρώτο νόμιμο ύστερα από 27 χρόνια παρανομίας. Είναι το πρώτο στο οποίο καταγράφηκε η υπεροχή του ΚΚΕ έναντι του τότε ΚΚΕ εσωτερικού. Το 1978 το ΚΚΕ φαινόταν να είναι η βασική έκφραση της Αριστεράς.
Το ΚΚΕ έκανε το συνέδριό του, καθώς είχε βγει εκλογικά ενισχυμένο στις βουλευτικές του 1977 (480.272 ψήφοι, ποσοστό 9,36% και 11 έδρες). Είχε προηγηθεί το μέτριο αποτέλεσμα της Ενωμένης Αριστεράς (464.787 ψήφοι, ποσοστό 9,47 και 8 έδρες) το 1974 (συμμαχία του ΚΚΕ και της αναγεννημένης ΕΔΑ, μέσω της οποίας συμμετείχε το ΚΚΕ εσ.). Γενικός γραμματέας του ΚΚΕ επανεκλέχθηκε ο Χαρίλαος Φλωράκης, ενώ στις θέσεις που υιοθέτησε το συνέδριο ήταν ότι «για την πραγματοποίηση του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού επαναστατικού μετασχηματισμού της χώρας επιβάλλεται να περάσει η εξουσία από τα χέρια της ντόπιας μονοπωλιακής ολιγαρχίας στα χέρια των αντιιμπεριαλιστικών αντιμονοπωλιακών δημοκρατικών δυνάμεων...». Το συνέδριο υιοθέτησε την ιδέα για μία ευρύτερη δημοκρατική συνεργασία με όλα τα δημοκρατικά κόμματα και ομάδες, που αντιτίθενται σε μια σειρά από πλευρές της πολιτικής της κυβέρνησης του Κ. Καραμανλή.
13o. Η σύγκρουση των δύο ρευμάτων
19-24 Φεβρουαρίου 1991: Το 13ο Συνέδριο αποδείχθηκε το πιο κρίσιμο στη μεταπολιτευτική ιστορία του, καθώς είχαν μορφοποιηθεί δύο εσωκομματικά ρεύματα (με όρους εκείνης της εποχής ανανεωτικό και συντηρητικό). Το πρώτο ρεύμα ηττήθηκε οριακά στις εκλογές για την ανάδειξη της Κεντρικής Επιτροπής. Το συνέδριο διεξήχθη στην κλειστή αίθουσα του Ολυμπιακού Σταδίου και πήραν μέρος 1.275 αντιπρόσωποι και 660 παρατηρητές. Για πρώτη φορά στην ιστορία του ΚΚΕ εκλέγεται γενικός γραμματέας γυναίκα, η 46χρονη τότε Αλέκα Παπαρήγα. Η κ. Παπαρήγα ήταν το μοναδικό μέλος του Πολιτικού Γραφείου που δεν εξελέγη αντιπρόσωπος του συνεδρίου. Ο Χαρίλαος Φλωράκης και με την ιδιότητα του προέδρου του κόμματος έπαιξε καθοριστικό ρόλο τόσο στους εσωτερικούς συσχετισμούς όσο και για την εκλογή της κ. Παπαρήγα στη θέση του γραμματέα του κόμματος. Στην ψηφοφορία που έγινε μεταξύ των μελών της Κεντρικής Επιτροπής η κ. Παπαρήγα πήρε 57 ψήφους έναντι 53 του Γιάννη Δραγασάκη, υποψήφιος των λεγόμενων ανανεωτών. Πέντε μήνες αργότερα, με αφορμή τον «Συνασπισμό», θα επέλθει η διάσπαση και τον Ιούλιο του '91 αποχωρούν από το ΚΚΕ 45 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής. Σημειώνεται ότι λόγω των εσωκομματικών εξελίξεων εκτάκτως συνήλθε, τον Δεκέμβριο του 1991, το 14ο Συνέδριο, αυτήν τη φορά στην αίθουσα συνεδρίων, στο Περισσό.
15o. Νέο πρόγραμμα και καταστατικό
22-26 Νοεμβρίου 1996: Το 15ο Συνέδριο αποδεικνύεται καθοριστικό, καθώς ψήφισε νέο πρόγραμμα και καταστατικό. Πανηγυρικά επανεκλέγεται γραμματέας η Αλέκα Παπαρήγα. Το συνέδριο επικροτεί τη θέση του «λαϊκού μετώπου», ενώ επισημαίνει ότι κινητήριες δυνάμεις της σοσιαλιστικής επανάστασης θα είναι η εργατική τάξη ως ηγετική δύναμη, οι μισοπρολετάριοι, η φτωχή αγροτιά και τα πιο καταπιεσμένα λαϊκά μικροαστικά στρώματα. Με βάση την εκτίμηση αυτή, στόχος είναι η οικοδόμηση ενός «αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου πάλης». Σημειώνεται ότι οι σημερινές διαφωνίες μελών, εν όψει του 19ου Συνεδρίου, που καταγράφηκαν στον προσυνεδριακό διάλογο, είχαν ως σημείο αναφοράς το 15ο Συνέδριο. Μέλη και πρώην στελέχη του κόμματος εξέφρασαν διαφωνίες για τη σημερινή «γραμμή» της «λαϊκής εξουσίας» που καλούνται να υιοθετήσουν οι σύνεδροι. Στο 15ο Συνέδριό του το ΚΚΕ διαμόρφωσε νέα στρατηγική, ενώ το 16ο Συνέδριο (2000) προχώρησε σε πιο αναλυτική επεξεργασία της πολιτικής συμμαχιών του κόμματος. Εντούτοις, κατά τη διάρκειά του δημιουργήθηκαν τριβές σχετικά με την τακτική του κόμματος στο συνδικαλιστικό κίνημα και στη διαδικασία συγκρότησης συμμαχιών. Αυτές οι τριβές οδήγησαν στην αποχώρηση ή τη διαγραφή στελεχών, όπως οι Μήτσος Κωστόπουλος και Γιάννης Θεωνάς.
Πηγή εθνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου